Diferencies ente revisiones de «Alegoría»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Preferencies llingüístiques |
m Preferencies llingüístiques |
||
Llinia 6:
L'alegoría pretende dar una imaxe a lo que nun tien imaxe, por que pueda ser meyor entendíu pola xeneralidá. Dibuxar lo astracto, faer «visible» lo que solo ye conceptual, obedez a una intención didáctica. Asina, una muyer ciega con una [[balanza]], ye alegoría de la [[xusticia]], y un [[cadarma]] provistu de [[gadaña]] ye alegoría de la [[muerte]]. El ceador d'alegoríes suel esforciase n'esplicales por que toos puedan entendeles. Pol so calter evocador, emplegóse profusamente como recursu en temes relixoses y profanos. Foi usada dende l'antigüedá, na dómina del [[Antiguu Exiptu|Exiptu faraónicu]], la [[Antigua Grecia]], [[Antigua Roma|Roma]], la [[Edá Media]] o'l [[Barrocu]].
{{cita|«… contra'l desafortunáu tracamundiu ente [[símbolu]] y alegoría. L'alegoría ye una representación más o menos artificial de xeneralidaes y astracciones perfectamente cognoscibles y expresables per otres víes. El símbolu ye la única espresión posible de lo simbolizao, esto ye, del significáu con aquello que simboliza. Nunca se descifra por completu. La
Tamién se denomina alegoría a un procedimientu retóricu de más ampliu algame, en cuantes que por él créase un sistema estensu y subdividíu d'imaxes [[metáfora|metafóriques]] que representa un pensamientu más complexu o una esperiencia humana real, y nesi sentíu puede constituyir obres enteres, como'l ''Roman de la Rose'' de [[Jean de Meung]]; l'alegoría tresfórmase entós nun preséu cognoscitivu y acomúñase al razonamientu por analoxíes o analóxicu.
| |||