Diferencies ente revisiones de «Realidá»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Iguo testu: -"supon" +"supón" |
m Preferencies llingüístiques |
||
Llinia 14:
| Significáu como<br />conceutu astractu || Ye'l [[conxuntu]] de too lo que ye real ||''¿Un [[conceutu]]?''<br /> ''¿Un Únicu Ens Realissimun = [[Universal (metafísica)|Universu]] Tou''<br /> ''¿Una mera palabra ensin conteníu referente como [[conxuntu]] de [[lo real]]?''
|-
| Significáu como<br />conceutu concretu ||Ye daqué [[individuu]] que ye real || [[Individuu|Individuu esistente]]<br /> En cuantes que ye [[
|}
Llinia 22:
|
* '''Esto ye real''', ("Esto ye una realidá") equival a nun dicir nada cuidao que nun sabemos qué ye esto. Equival a afirmar: ''x ye x''. 'Esto ye real → esto ye real'.
* '''Esto que ta ende, ye real''', equival a señalar daqué qu'esta ende. Pero la so realidá consiste en ''tar ende'' y, por tanto, vien significar: 'Esto que ta ende', ta ende. Lo que retrotraye'l significáu a: ¿Qué significa ''tar ende''? Si ''tar ende'' significa ser [[
* '''Esto que ta ende ye un gatu'''. Nesti casu ''reconocemos'' eso que ta ende como ''gatu'' esto ye, como ''daqué que tien la [[cualidá]], [[propiedá (lóxica)|nota]] o [[esencia]] de gatu'', ye dicir que tien la ''gatidad'' y asimilar a toos aquellos seres que tienen esa cualidá o cualidaes, notes, o [[esencia|esencies]] que [[comprensión|entendemos]] como gatos. La realidá de ''eso'' consiste pos en ''tener gatidad'' y haise de suponer que se conoz enantes la ''gatidad'' que la reconocencia de ''eso'' como gatu, como pensó [[Platón]]. (Vease más palantre ''que nun ye ilusión o apariencia falambaldre'').
|}
Llinia 32:
** QUE YE AUTÉNTICU Y POR TANTO VERDADERU, NATURAL frente a otros x que paecen ser lo que nun son. Nesti casu'l problema ta en poder confundir un x con otru x distintu; pero x, lo que sía, nunca va poder ser falsu o inauténtico o non-natural. Porque x siempres va ser x si ye que ye daqué.
** QUE NUN YE ILUSIÓN O APARIENCIA FALAMBALDRE, sinón realidá verdadera que fai posible a x como [[individuu]] concretu al tener siquier una cualidá real o [[esencia]].<ref>El conceutu de «pegasu» (caballu volador) ''ye en realidá'' un conceutu falambaldre o iluso, ''porque nun esiste nengún individuu cuantificable como tal [[pegasu]], (caballu volador)''; consideramos que dichu conceutu ye meru conceutu, la so realidá ye ''conceptual''. La so realidá ye y consiste na mente que la piensa. Distintu por completu al conceutu de «gatu» (animal mamíferu, felín, etc. que caza mures, etc.) que, como [[esencia]], constitúi a tolos individuos que consideramos «gatos» y que podemos estremar y cuantificar como individuos.</ref>
** QU'ESISTE EL TAL x, que ye [[actu (filosofía)|actualidá]] la so realidá que s'espresa na so [[esistencia]]: ''Esto que tengo delantre y qu'esiste como verdaderu [[individuu]]''<ref>Ye dicir determináu y [[cuantificación lóxica|cuantificable]]; estremable al respective de tou lo demás por dalguna [[propiedá (lóxica)|nota]] o [[cualidá]] perceptible, o [[esencia]] conocida, cuandoquier por "tar ende" frente a mi, na mio
== La realidá como totalidá o universu ==
Llinia 82:
Lo qu'ufierta una doble forma de fundamentu:
* Real ye tou aquello que se presenta o puede presentase a una [[conciencia]] na [[esperiencia]]. Esixencia d'una [[
* Real ye aquello de lo que, como [[oxetu]], puede enunciase daqué.<ref>Nótese que, en cuanto [[oxetu]] na conciencia, tan oxetu real ye'l [[conxuntu]] de tolos gatos, como cada unu de los gatos que podamos ver na esperiencia.</ref>
Llinia 162:
{{Cita|Última hora, voi presentar una perspeutiva según la cual la mente nun copia» a cencielles un mundu que namái almita la descripción de la Teoría Verdadera. Pero, dende'l mio puntu de vista, la mente nun constrúi'l mundu (nin siquier en cuantes que tando suxeta a la constricción impuesta por «cánones metodolóxicos» y «sense-data» independientes de la mente). Y si ye que vemos obligaos a utilizar llinguaxe metafóricu, dexemos que la metáfora seya ésta: la mente y el mundu constrúin conjuntamente la mente y el mundu (o, faciendo la metáfora más hegeliana, l'Universu constrúi l'Universu- desempeñando les nueses mentes (colectivamente) un especial papel na construcción.|Hilary Putnam. op. cit. p. 12-13}}
Les [[
Nun ye posible una [[afirmación]] fundamental del tipu del realismu metafísicu como si fuera un puntu de vista dende la divinidá que nos dexara ''ver dende fora la realidá''. Y cualesquier otra pretensión nesti sentíu, tipu positivista-relativista o realista-materialista ta condergada al fracasu.
Llinia 170:
Trátase d'analizar estes posiciones, evitando posiciones estremes y abondando en puntos de vista llibres de prexuicios, lo que conduz a postures empiristas non radicales nin ortodoxes, pero sofitaes n'estructures conceptuales siempres en continua revisión.<ref>[[Hilary Putnam]]. Los mil cares del realismu. Prólogu</ref>
== La
A un nivel más prácticu El Psicólogu Estauxunidense John Maxtell, introduz una nueva perspeutiva. Según el so puntu de vista'l conceutu de realidá entendida como esistencia, nun tien sentíu ensin un puntu de referencia, esto ye: soporte (universu) referenciáu a una mente que lo conceptúa, siempres suxetiva. Ye la nuesa mente la que proxecta sobre les coses los conceutos que tenemos d'elles, dando sentíu al universu, creando a cada poco la esistencia o realidá na que vivimos.
|