Diferencies ente revisiones de «David Hume»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Preferencies llingüístiques |
m Iguo testu: -"erru" +"error" |
||
Llinia 53:
El notable filósofu del sieglu XX [[Bertrand Russell]] confirmó y ellaboró l'analís de Hume del problema nel so trabayu ''[[Los problemes de la filosofía]]'', capítulu 6.<ref name="russell">[http://www.ditext.com/russell/rus6.html Edición n'Internet] (n'inglés).</ref>
A pesar de la crítica de Hume a la inducción, sostuvo que yera cimera a la deducción nel reinu del pensamientu empíricu. Tal que declara: ''«esta operación de la mente, pola que podemos inferir los efectos de les causes y viceversa, ye esencial pa la subsistencia de toles criatures humanes, ye probable que pueda confiase más nella que nes falacias de la deducción de la nuesa razón, que ye lenta nes sos operaciones; nun apaez nos primeros años de la infancia; y como muncho ye, en cualquier edá y periodu de la vida humana, desaxeradamente gustante al
== Razón práutica: instrumentalismo y nihilismu ==
Llinia 149:
[[Anderson]] (1966), al aldericar los primeros principios de Hume, que dicen que tolos gobiernos y tola autoridá de les mayoríes sobre les minoríes tán encontaos nel derechu al poder y el derechu de la propiedá concluyó que Hume foi un [[materialista]].
[[Karl Popper]] (1970) puntualizó que dáu'l [[idealismu]] humeano resultába-y una refutación estricta del [[Realismu filosóficu|realismu]] del sentíu común, y qu'anque sentía racionalmente que'l realismu del sentíu común ye un
[[Edmund Husserl]] (1970), acomuñó la [[fenomenoloxía]] con Hume cuando amosó que ciertes perceiciones tán rellacionaes o acomuñaes con otres perceiciones que se proxecten nun mundu putativu fora de la mente.
| |||