Diferencies ente revisiones de «Periodu helenísticu d'Exiptu»

Contenido eliminado Contenido añadido
m Iguo testu: -"pequenu" +"pequeñu"
m Iguo testu: -"transacción" +"transaición"
Llinia 252:
Anque nun ye posible determinar con exactitú en qué se gastar depués les ganancies, lo cierto ye qu'una bona parte d'elles diba destinada a caltener al ampliu estamentu militar ptolemaicu. Dientro del país, dalgún dineru dirixir a l'alministración, anque'l gastu en personal taba empuestu al posterior llogru de beneficios. Munchos papiros faen referencia a estos pagos, que figuren como salarios prefijados de mano en lleis, y non como una cantidá en función de la ganancia resultante (práutica emplegada polos romanos).
 
La economía del Exiptu helenísticu yera altamente sofisticada ya incluyía ocupaciones especializaes. Por casu, la banca, que sirvía coles mesmes al rei y a intereses privaos. El bancu real, con sucursales en tol país, faía les vegaes de tesorería, cobrando los pagos debíos al rei, y efectuando desembolsos oficiales a les autoridaes competentes. Coles mesmes los bancos realizaben tou tipu d'operaciones privaes, como préstamos, depósitos y pagos a cuentes. Coses toes elles de les que daben fe per escritu. Hai constancia de que tierres y cases fueron tamién oxetu de transaccionestransaiciones económiques (como préstamos), a pesar de qu'en teoría'l rei tenía la mayoría d'elles.
 
El comerciu esterior taba controláu pol Estáu. Exiptu esportaba cebada, trigu, papiru, teles de llinu, vidriu y artesanía, ya importaba maderes y metales.