Diferencies ente revisiones de «Clima»

Ye la presión qu'exerz el pesu de les mases d'aire en toes direccionesdireiciones, amás, varia cola altitú y cola temperatura.

* [[Viento|DirecciónDireición de los vientos planetariu y estacional]]

La llatitú determina la localización de los centros d'acción que dan orixe a los vientos: [[anticiclón|anticiclones]] (centros d'altes presiones) y [[ciclón (fenómenu natural)|ciclones]] (árees de baxa presión o depresiones). Los anticiclones son árees d'alta presión, onde l'aire baxa de ciertu altor por ser fríu y secu (l'aire frío y seco ye más pesáu que'l templáu y húmedu), ente que los ciclones son árees de baxa presión onde l'aire alzar pola so menor densidá. L'allugamientu de los mayores centros d'acción determina la direccióndireición y mecánica de los vientos planetarios o constantes y poro, les zones de mayor o menor cantidá de precipitación. Los cuatro paralelos notables (Trópicos y círculos polares) xeneren la esistencia de grandes zones anticiclóniques y depresiones d'orixe dinámicu, esto ye, aniciaes pol movimientu de rotación terrestre y d'orixe térmicu (aniciaes pola desigual repartición del calentamientu de l'atmósfera).

* De primeres, a la direccióndireición de los vientos planetarios na zona intertropical y a la mesma direccióndireición de les corrientes ecuatoriales. En dambos casos, esto ye, nel casu de los vientos y de les corrientes marines, el desplazamientu producir d'este a oeste (en sentíu contrariu a la rotación terrestre) y alloñar de la mariña. De la mesma, esti alloñamientu de la mariña de los vientos y de les agües superficiales, crea les condiciones qu'espliquen en parte l'ascensu de les agües más fondes, que vienen reemplazar a les agües superficiales que s'alloñar. A lo último, na zona intertropical, los vientos son de componente Este, debíu al movimientu de rotación de la Tierra, polo que nes costes occidentales de los continentes na zona intertropical soplen del continente escontra l'océanu, polo qu'el so mugor ye bien escasa. N'otra escala muncho más amenorgada, esti fenómenu puede comprobase nes sableres levantinas españoles: cuando sopla'l vientu de [[Puntu cardinal|Poniente]], el Mediterraneu atopar ensin foles (rizáu, cuando enforma) pero les agües na sablera nótense muncho más fríes de lo normal. Y nel casu de la [[isla de Margarita]] ye muncho más evidente, porque nella soplen los vientos del Este mientres tol añu y a cualquier hora: la temperatura de la sablera de La Galera en [[Juan Griegu]] ye muncho más fría, anque ensin nengún aguaxe perceptible, que la de Sablera L'Agua o la Sablera d'[[Lope d'Aguirre|El Tiranu]], nes costes orientales de la isla, allugaes apenes a unos 15 [[kilómetru|km]] escontra l'Este.

* De segundes, el mesmu movimientu de rotación ye'l responsable directu del ascensu de les agües fríes nes costes occidentales de los continentes nes llatitúes subtropicales. El procesu ye relativamente senciellu: debíu al movimientu de rotación terrestre, d'oeste a este, les agües del fondu oceánicu, que se mueven conjuntamente cola parte sólida de les cuenques oceániques, vense forzaes a xubir cuando la turria continental actúa como una especie de pala (inmóvil con relación al restu de la litosfera) que les obliga a xubir. En realidá, esti segundu motivu ye'l más importante, ente que la direccióndireición de los vientos d'este a oeste coles corrientes marines fríes nun ye una causa d'éstes sinón que tamién se debe al movimientu de rotación terrestre. Entá más, nel casu de la Corriente de Humboldt, los vientos d'este a oeste nun coinciden cola corriente yá que ésta va de sur a norte y cuando s'avera al ecuador terrestre esviar escontra'l noroeste. Precisamente, la falta de coincidencia ente les direccionesdireiciones de los vientos y de les corrientes ye una demostración de que nun se trata esactamente de les mesmes causes. L'artículu [[corrientes oceániques fríes]] esplica estes idees con mayor amplitú.