Diferencies ente revisiones de «Intencionalidá»

{{cita|«¿Ye qu'acasu hai dalguna determinación positiva que valga siempres pa tolos fenómenos psíquicos? [...]. Los psicólogos antiguos señalaben l'afinidá particular y l'analoxía que s'establez ente tolos fenómenos psíquicos, de la cual nun participen los [fenómenos] físicos [...]. Tou fenómenu psíquicu caracterizar por aquello que los escolásticos medievales llamaron la in-esistencia intencional (o mental) d'un oxetu, y que nós, con espresiones non del tou carentes d'ambigüedá, vamos definir como referencia a un conteníu, direccióndireición escontra un oxetu (que nun significa una realidá), o como oxetividá inmanente. Tou fenómenu psíquicu contién en sí daqué como oxetu, anque non siempres de la mesma. Na presentación hai daqué que ye presentáu; nel xuiciu daqué vien aceptáu o refugáu; nel amor, amáu; nel odiu, odiáu; nel deséu, deseyáu, etc.»|''La psicoloxía dende'l puntu de vista empíricu''<ref>''La Psicologia dal puntu di vista empirico'', Edizioni Laterza, Roma-Bari 1997.</ref>}}