Diferencies ente revisiones de «Miami Heat»

Pa la so [[Temporada 1987-88 de la NBA primera temporada]] na lliga, Miami facer colos servicios de [[Ron Rothstein|Ronny Rothstein]], quien foi mientres enforma tiempu asistente de [[Chuck Daly]] en [[Detroit Pistons]] y consideráu unu de los arquiteutos de la defensa d'aquellos Pistons. Foi un primer añu difícil, yá que tuvieron que convivir con munches derrotes a lo llargo de la temporada y con un equipu nuevu. Ente'l xugadores de la plantía inaugural atopábense [[Rony Seikaly]] y [[Kevin Edwards]] (escoyíos en primer ronda del [[Draft de la NBA de 1988|draft de 1988]] nel puestu 9 y 20, respectivamenterespeutivamente), los debutantes [[Grant Long]] y [[Sylvester Gray]] y los veteranos [[Rory Sparrow]], [[Jon Sundvold]], [[Pat Cummings]], y [[Billy Thompson]].

Miami llogró'l so segundu meyor récord na hestoria de la franquicia, 59-23.<ref>basketball-reference.com [http://www.basketball-reference.com/leagues/NBA_2005.html 2004-05 NBA Season Summary], consultáu [[xunetu de 2008]]</ref> Nos Playoffs ganaron 8 partíos siguíos nes 2 rondes iniciales ganando por 4-0 a [[New Jersey Nets|New Jersey]] y [[Washington Wizards|Washington]] respectivamenterespeutivamente. Nes Finales de la Conferencia Esti enfrentar a los [[Detroit Pistons]]. Los equipos ganaron, cada unu, dos de los cuatro partíos apostaos primero que Miami llograra una fácil victoria nel quintu alcuentru, dexando a los [[Detroit Pistons|Pistons]] en cantu de la eliminación, pero Miami perdió a Wade por causa de una distensión muscular. Ensin Wade, los Heat fueron ganaos por 91-66 nel sestu partíu. Nel séptimu y decisivu en [[Miami]], remaneció Wade forzando'l so estáu físicu, pero nun foi abondu por que Miami aportara a les sos primeres Finales. [[Detroit Pistons|Detroit]] venció 82-88 y, per segundu añu consecutivu, aportaba a les [[Finales de la NBA]], xusto al añu siguiente de llograr el so tercer títulu.

Miami cayó ganáu nos sos dos primeres visites a [[Dallas]], 90-80 y 99-85, respectivamenterespeutivamente. Nel 3º les coses camudaron tres la remontada que los Heat remataron de 13 puntos nos postreros 6 minutos del postreru cuartu, cuando Dallas yá cantaba'l 3-0. Lideraos por Wade, qu'anotó 42 puntos y prindó 13 rebotes, y que se convirtió nel gran héroe que dexó a Miami Heat remontar y ganar 98-96.

Ésitu similar vivir nel 4º partíu, onde Dwyane Wade escaecer de la mancadura na rodía esquierda y volvió esibise con 36 puntos na victoria (98-74) que suponía'l 2-2 na final. Al pie de Wade, O'Neal y Posey fueron los otros grandes protagonistes del trunfu con 17 puntos y 13 rebotes, y 15 puntos y 10 rebotes, respectivamenterespeutivamente.

Tres la decepcionante [[temporada 2006-07 de la NBA|temporada 2006-07]], Miami, en cuenta de reconstruyir, empezó con intenciones de volver a la élite. Nel draft de 2007 escoyeron a Jason Smith nel puestu númberu 20 pa trespasalo dempués pol númberu 21, Daequan Cook. En 2.ª ronda tamién trespasaron la so eleición, el [[Bosnia y Herzegovina|bosniu]] Stanko Barac, a [[Indiana Pacers]] por una futura 2.ª ronda. Miami perdió a [[Jason Kapono]] y a [[James Posey]], que colaron a [[Toronto Raptors]] y [[Boston Celtics]], respectivamenterespeutivamente. Miami precisaba una base con urxencia y consiguió a [[Smush Parker]], que nun ameyoraba enforma lo qu'había, y al veteranu escolta [[Penny Hardaway]], que volvía atopase con Shaq dempués de la so esitosa etapa en [[Orlando (Florida)|Orlando]]. Sicasí, Hardaway, yá bien veteranu, foi cortáu en [[avientu]]. Miami tamién consiguió traer de vuelta a [[Ricky Davis]], nun trade nel que consiguió tamién a [[Mark Blount]] y unvió a [[Minnesota Timberwolves]] a [[Antoine Walker]], [[Wayne Simien]], [[Michael Doleac]] y una 1.ª ronda condicionada. Ricky llegó pa ser la 3.ª opción n'ataque tres [[Dwyane Wade]] y [[Shaquille O'Neal]], pero les circunstancies que-y depararon a los Heat fueron bien distintes.