Diferencies ente revisiones de «Gobiernu d'España»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Preferencies llingüístiques |
m Iguo testu: -"otorgar" +"dar" |
||
Llinia 121:
{{AP|Presidente del Gobiernu d'España}}
Tratar de la maxistratura con mayor poder políticu efectivu del Estáu. Ye'l miembru más importante del Gobiernu, siendo amás l'encargáu de nomar y destituyir a la so llibre disposición a ministros y vicepresidentes. L'enfotu del Congresu de los Diputaos d'España ye-y
L'artículu 98.2 de la Constitución de 1978, afirma que'l presidente del Gobiernu «dirixe l'acción del Gobiernu y coordina les funciones de los demás miembros del mesmu, ensin perxuiciu de la competencia y responsabilidá directa d'éstos na so xestión». Xuntu con una amplia gama de funciones de calter constitucional, la so xera de cara a l'Alministración Pública vien numberada nel artículu 2 de la Llei de Gobiernu (LGob), que-y encarga la determinación orgánica y funcional del Gobiernu, la representación d'este y de la so política, y la direición y coordinación de los miembros del equipu de Gobiernu.
Llinia 127:
Asina, no referente a la estructuración orgánica y funcional del Gobiernu, el presidente, según dicta l'artículu 2.2.j LGob, va ser l'encargáu de «crear, modificar y suprimir, por Real Decretu, los Departamentos Ministeriales, según les secretaríes d'Estáu". Tamién decide qué persones van ocupar los Ministerios y les Vicepresidencies, que van ser nomaos formalmente pol Rei a propuesta del presidente. Cabo destacar que se trata d'un "actu regláu"», tocantes a la imposibilidá constitucional que tien el monarca pa oponese o modificar tal propuesta, quedando venceyáu por completu a la voluntá espresada pol presidente del Gobiernu.
Per otru llau, representa al Gobiernu y la so política nes relaciones qu'ésti caltenga col restu
Finalmente, la función más importante del presidente del Gobiernu consiste en dirixir l'actuación de cada unu de los miembros del Gobiernu, lo mesmo que de ésti nel so conxuntu. Asina, nel planu formal, según l'artículu 2.2.g LGob, atribúyese-y la competencia pa «convocar, presidir y afitar l'orde del día de les xuntes del Conseyu de Ministros...». Igualmente, nel planu material, ye l'encargáu d'establecer un programa políticu sobre'l que'l Congresu va dar el so enfotu na sesión de invistidura, según lo que s'esprende del artículu 99.2 de la Constitución. Artículu 99.2 CE: El candidatu propuestu conforme a lo previsto nel apartáu anterior va esponer ante'l Congresu de los Diputaos el programa políticu del Gobiernu que pretenda formar y va solicitar l'enfotu de la Cámara. Nel mesmu sentíu, va ser responsable de la execución de tal programa, pa lo que va poder dar instrucciones a los miembros del Gobiernu, supervisar el cumplimientu d'oxetivos, determinar prioridaes y garantizar la coherencia de l'actuación del conxuntu de ministerios, tal que s'esprende del apartáu m) del artículu 2.2 LGob.
Llinia 274:
{{AP|Cuestión d'enfotu (Gobiernu d'España)}}
La cuestión d'enfotu ye un procedimientu constitucional pol que, a iniciativa del presidente del Gobiernu y previa deliberación del [[Conseyu de Ministros]], el Congresu
Nel supuestu de que'l Congresu de los Diputaos niegue'l so enfotu, va producise la dimisión del Gobiernu, abriendo darréu un nuevu procesu
==== Moción de censura ====
Llinia 319:
a) Aprobar el Proyeutu de Llei de Presupuestos Xenerales del Estáu.
b) Presentar proyeutos de llei al Congresu de los Diputaos o, nel so casu, al Senáu.
6. Les delegaciones lexislatives
Estes previsiones específiques al pie de aquélles más xenériques del apartáu terceru conformen el campu d'actuación del Gobiernu en funciones nel nuesu ordenamientu, acutándo-y la so capacidá de direición política, concebida como aquella actividá del Gobiernu dirixida a empobinar ya impulsar l'actuación del sistema estatal nel so conxuntu, al entender que ye naquella onde se traduz o tien de traducise'l tresformamientu de la llexitimidá del Gobiernu nestos periodos. (Vease, Reviriego Picón, F., El Gobiernu cesante o en funciones nel ordenamientu constitucional español, ''Boletín Oficial del Estáu'', 2002).
| |||