Diferencies ente revisiones de «Emil Hácha»
Contenido eliminado Contenido añadido
m correiciones |
m Preferencies llingüístiques |
||
Llinia 6:
Emil Hácha nació en 1872 na ciudá de [[Trhové Sviny]]. Realizó estudios de Derechu na [[Universidá Carolina|Universidad Carolina de Praga]]. Darréu foi emplegáu de l'Alministración del ''Reinu de Bohemia'', cuando [[Bohemia]] yera una de les provincies del [[Imperiu austrohúngaru]].
Darréu, pasó a ser xuez nel Tribunal Supremu Alministrativu de [[Viena]], la capital del Imperiu. Una vegada rematada la [[Primer Guerra Mundial]], y tres la creación del nuevu estáu de [[Checoslovaquia]], en virtú del [[Tratáu de Versalles (1919)|Tratáu de Versalles]], Emil Hácha pasó a ser xuez nel Tribunal Cimeru Alministrativu de Checoslovaquia, siendo nomáu en [[1925]] por [[Tomás Masaryk]] presidente de dicha institución. Hácha yera igualmente unu de los más reputaos xuristes de Checoslovaquia, especialista en [[Derechu internacional públicu]]. Encargóse igualmente de realizar traducciones de diverses obres lliteraries
=== Presidente de la Segunda República ===
Llinia 16:
</ref> el [[Protectoráu de Bohemia y Moravia]]. Igualmente, Hácha resignar a ver cómo [[Eslovaquia]] pasaba a ser un país independiente.
Tres la ocupación de los restos de Checoslovaquia, a otru día de la firma del documentu, Hácha caltener nel so cargu de presidente, anque tuvo que sometese ante Hitler y ante [[Konstantin von Neurath]], que fuera nomáu en payares de 1939 ''[[Reichsprotektor]]'' de Bohemia-Moravia, exerciendo de fechu el control del país.<ref name="jelinek2">Jelinek, Yeshayahu: "Bohemia-Moravia, Slovakia, and the Third Reich during the Second World War", ''East European Quarterly'', 3:2 (1969)</ref> Emil Hachu protestó contra la política alemana de [[xermanización]] del Protectoráu, magar hai que faer constar que les sos protestes tuvieron escases resultancies. N'avientu de 1939, Hácha entró secretamente en
Sicasí, en marzu de [[1940]], tres la [[defección]] del so ministru d'Agricultura, que s'empunxera escontra [[Londres]] pa xunise ellí a Beneš, Emil Hácha unvió una telegrama a Hitler pa reafitar la voluntá de cooperación qu'inspiraba al so Gobiernu. Sicasí, ello nun foi abondu pa Hitler, qu'esperaba a lo menos un xuramentu de fidelidá. Hácha tresmitió entós a Berlín el so deséu d'asistir a la victoria final d'Alemaña na [[Segunda Guerra Mundial]]. Beneš reaccionó a esta declaración afirmando que se devasaren les fronteres del oportunismu. Darréu, Hácha felicitó a Hitler pola so victoria nel oeste, mientres la [[Batalla de Francia|Invasión de Francia]] y la subsiguiente firma del [[Armisticiu del 22 de xunu de 1940]].<ref>''Life with the enemy'' p.138 </ref>
| |||