Diferencies ente revisiones de «Shogunato Tokugawa»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Iguo testu: -"otorgar" +"dar" |
m Preferencies llingüístiques |
||
Llinia 122:
direición de la política interna del país por aciu directrices más o menos comunes.
Sicasí, les funciones del ''han'' yeren autónomes y suxetes a la soberanía del daimyō que gobernaba esi territoriu.{{harvnp|Kondo|1999|p=200}} Sicasí, esti poder soberano yera controláu por una institución especial del shogunato: la residencia alterna o {{nihongo|''[[sankin kōtai]]''|参勤交代}}.{{harvnp|Kondo|1999|pp=197, 200-201}} El ''sankin kōtai'' consistía nuna toma llegal de [[rehén|rehenes]], na qu'el daimyō yera obligáu a caltener a la so familia na ciudá de Edo, capital del shogunato, y a tener una doble residencia —un añu na capital y el siguiente nel so feudu—.{{harvnp|Kondo|1999|pp=197-198}} Esti sistema portaba pal daimyō grandes gastos, llindaba'l so poder y obligába-y a caltenese en
== Los ''shōgun'' Tokugawa ==
Llinia 190:
'''{{Nihongo|Tokugawa Yoshimune|徳川 吉宗}}''' foi ''shōgun'' dende [[1716]] hasta [[1745]].{{harvnp|Steinberg|Menning|Van Der Oi|Wolff|Yokote|2005|p=6}} Nació'l [[27 de payares]] de [[1684]] col nome de Genroku, y foi fíu de Tokugawa Mitsusada, nietu de Tokugawa Yorinobu y bisnietu de Ieyasu. El so llinaxe provien de la caña [[provincia de Kii|Kii]], una de los trés del [[Gosanke]] de la cla Tokugawa. En [[1697]] camuda'l so nome a Shinnosuke y foi asignáu como daimyō de Kii en [[1705]], onde camuda'l so nome a Yorikata ya intentó caltener el ''han'' a pesar de que tenía un gran déficit presupuestariu. Cola muerte prematura ensin herederos de Ietsugu en 1716, y los demás fíos de Ienobu yeren bien nuevos, el shogunato escoyó ente les cañes de la cla, onde Yorikata tenía un llinaxe más directu con Ieyasu, asina foi escoyíu shōgun nesi añu y camuda el so nome a Yoshimune.
Yoshimune foi unu de los shōgun más poderosos y capaces de los quince, refugó los luxos de los sos antecesores y vivía d'una manera humilde y tuvo en
Realizó una reforma económica en contra del so conseyeru, el confucionista [[Arai Hakuseki]], al traviés de les [[reformes Kyōhō]] dende 1716 hasta 1736 y onde pudo flexibilizase en ciertu grau'l bloquéu de llibros importaos d'Occidente, cola escusa de llograr solvencia económica. Escribió una compilación de precedentes llegales y sofitó l'estudiu científicu. En 1745 abdica a favor del so fíu Ieshige y toma el títulu de ''Ōgosho'', el mesmu que tomó Ieyasu cuando abdicó. Morrió'l [[12 de xunetu]] de [[1751]].
Llinia 271:
Mientres el shogunato nacieron nueves espresiones culturales, que teníen calter urbanu y sincretista. Nesti periodu surdió'l teatru [[nō]], deriváu de los rituales [[shinto]] y que ye realizáu de manera austera y ceremonial, qu'aportó nuna forma d'entretenimientu pa los samurái y la nobleza. Apaeció tamién el teatru [[kabuki]], similar al nō y que yera'l favoritu de les clases populares, con representaciones de fechos históricos. Tamién surdieron otres formes d'espresión teatral como'l [[bunraku]] (teatru de marionetes), el [[ukiyo-y]] (dibuxu artísticu antecesor del [[manga]]) y la [[danza]], ente otros. Con esta crecedera cultural, nos centros urbanos estableciéronse distritos de diversión onde s'atopaben locales d'entretenimientu tales como teatros, cases de té y prostíbulos; unu de los más famosos foi'l de [[Yoshiwara]], en Edo.
Otra espresión cultural única mientres esti réxime foi la ''[[rangaku]]'' o {{nihongo|''escuela holandesa''|蘭学}}, aniciada pol cobarde
== El bakumatsu ==
Llinia 284:
Entrín y non la disidencia taba empobinada por [[Tokugawa Nariaki]], que tenía una llealtá militante al emperador y sentimientos xenófobos. La [[escuela de Mitu]], que tenía bases neoconfucianistas y sintoístes, tamién tuvo como meta la restauración del emperador, en xunto con un acercamientu a les potencies estranxeres.
Nos años finales del shogunato aumentó'l
[[Archivu:ShogunalTroops1864.jpg|thumb|350px|Tropes del shogunato Tokugawa (1864).]]
| |||