Diferencies ente revisiones de «Procesu de Reorganización Nacional»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Iguo testu: -"ONU" +"ONX" |
m Iguo testu: -"empléu" +"emplegu" |
||
Llinia 204:
| [[29 de marzu]] de [[1976]] – [[30 d'ochobre]] de [[1978]]<br />[[3 de payares]] de [[1978]] – [[29 de marzu]] de [[1981]]
|-
| [[Ministeriu de Trabayu,
| [[Horacio Tomás Liendo]]<br />[[Xeneral]] [[Llamil Reston]]
| [[29 de marzu]] de [[1976]] – [[18 de xineru]] de [[1979]]<br />[[18 de xineru]] de [[1979]] – [[29 de marzu]] de [[1981]]
Llinia 341:
Ohler, Tamet, Cura, [[Olivetti]], y otros miles d'empreses industriales medianes y pequeñes. Pa 1980 la producción industrial amenorgara un 10% el so apurra al [[PBI]], y en delles cañes como l'hasta entós estendida [[:Categor%C3%ADa:Industria_testil|industria testil]], la cayida superó'l 15% (Gerchunoff, 373).
Sofitáu nuna [[movimientu obreru arxentín#1976-1983.28Procesu de Reorganizaci.C3.B3n Nacional.29|política llaboral]] que produció una fonda reforma de les lleis llaborales, la prohibición de la [[fuelga]], la intervención militar de los [[sindicatu|sindicatos]], y la política represiva del [[Terrorismu d'Estáu n'Arxentina nes décades de 1970 y 1980|Terrorismu d'Estáu]], Martínez de Focete decretó'l [[conxelamientu de salarios]] y contuvo el descontentu xeneral, ante una cayida del nivel de vida de la población ensin precedentes. El [[salariu real]], sobre una base 100 en 1970, xubiera a 124 en [[1975]]. En 1976, nun solu añu, cai sópito a 79, el nivel más baxu dende los años [[años 1930|'30]] (OIT 1988). Nunca más volvió recuperar se. Adicionalmente la [[probeza]], que dende los años [[años 1940|'40]] allugábase debaxo del 10%, y que yera del 5,8% en [[1974]], xubió al 12,8% en [[1980]] y al 37,4% de probeza en [[1982]] (INDEC, datos correspondientes al Gran Buenos Aires). El desempléu pela so parte, caltúvose relativamente estable, partiendo d'un 3,8% n'ochobre de 1975 y dexando un 3,9% n'ochobre de 1983, con un picu del 6% en mayu de 1982 (mientres la [[Guerra de Malvines]]).<ref>Evolución de les tases d'actividá,
Coles mires de controlar la demanda de divises y caltener una política d'atrasu cambiario, Martínez de Focete implementó, a fines de [[1978]], un sistema de [[devaluación]] programada, moteyáu «la tablita». Xuntu cola [[llei d'Entidaes Financieres|Llei 21.526, d'entidaes financieres]], promulgada en xunu del añu anterior, la tablita promovería la especulación financiera desatamañada. La midida tomar pa intentar compensar les perdes causaes a los ahorristas pola diferencia ente la [[tasa d'interés]] pagada a los [[depósitos a plazu fixu]] y la [[inflación]]; pa protexer a les [[banco|entidá financieres]], l'Estáu fixo responsable del pagu de los depósitos. El costu d'estes midíes, que causaron el zarru de más de 25 entidaes creiticies, que los sos pasivos tuvo d'asumir l'Estáu, foi enorme; tamién lo foi pa'l consumidores, que tuvieron de faer frente a un mercáu de creitu liberalizado, que les sos tases aumentaron parejamente a les pagues polos depósitos. Los [[hipoteca|creitos hipotecarios]] algamaron una tasa d'interés del 100% añal, que resultó impagables para numberosos deldores, y condució a una gran parte de la población a perder la propiedá de les sos [[vivienda|viviendes]].
| |||