Diferencies ente revisiones de «Constanza I de Sicilia»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Preferencies llingüístiques |
m correiciones |
||
Llinia 6:
Constanza foi la fía póstuma de [[Roger II de Sicilia|Roger II]] y la so tercer esposa, [[Beatriz de Rethel]].
Constanza nun foi prometida hasta que tuvo treinta años, lo que ye pa una princesa que'l so matrimoniu yera un importante recursu dinásticu. La muerte del so sobrín menor [[Enrique de Capua]] en 1172 fixo de Constanza [[Herederu presuntu|heredera presunta]] al tronu sicilianu, dempués de qu'el so sobrín mayor, el rei [[
De toes formes, en 1184 Constanza foi prometida con [[Enrique VI del Sacru Imperiu Romanu Xermánicu|Enrique]] de [[Hohenstaufen]] (el futuru emperador Enrique VI), y casáronse dos años más tarde, el 27 de xineru de [[1186]]. El [[papa]]do, tamién un enemigu de los emperadores, nun querdría ver el reinu d'Italia meridional (entós unu de los más ricos d'Europa) en manos alemanes, pero Enrique primió al papa [[Celestino III]] por que bautizara y coronara al so fíu: el papa retardar. Nin los nobles [[normandos]] del reinu daríen la bienvenida al rei [[Hohenstaufen]]. Guillermo fixo que los sos nobles y los homes importantes de la so corte prometieren reconocer la socesión de Constanza si él morría ensin herederos directos.
Llinia 16:
Una vegada qu'Enrique se retiró col gruesu del exércitu imperial, les ciudaes que supuestamente cayeren en manos del imperiu darréu declararon la so alianza con Tancredo, pero la mayor parte güei tarrecíen la so vengación. La población de Salerno vio una oportunidá de ganar ciertu favor con Tancredo y apurriéron-y a Constanza en [[Mesina]], un premiu importante considerando qu'Enrique tenía tola intención de tornar. Sicasí, Tancredo taba deseyando apurrir la so ventaya na negociación, esto ye, la emperatriz, en cuenta de que'l papa [[Celestino III]] lo legitimara como rei de Sicilia. De la mesma, el papa taba col enfotu de qu'asegurando'l regresu seguru de Constanza a Roma, Enrique taría meyor dispuestu escontra'l papáu y entá confiaba en caltener separaos l'Imperiu y el Reinu. Ensin embargbo, soldaos imperiales fueron capaces d'intervenir primero que Constanza llegara a Roma, y devolver con seguridá, cruciando los [[Alpes]] asegurando qu'a la fin, tantu'l papáu como'l reinu, nun llograren nenguna ventaya teniendo a la emperatriz so custodia.
Enrique yá taba preparar pa invadir Sicilia per segunda vegada cuando Tancredo morrió'l [[20 de febreru]] de [[1194]]. Más tarde esi mesmu añu treslladar al sur, entró en Palermo ensin oposición, depunxo al fíu menor de Tancredo, [[
Mientres Enrique movíase rápido escontra'l sur col so exércitu, una embarazada Constanza siguía-y a un ritmu más lentu. El 26 d'avientu, el día dempués de la coronación d'Enrique en Palermo, dio a lluz a un fíu, Federico (el futuru emperador y rei de Sicilia [[Federico II Hohenstaufen]]) na pequeña ciudá d'[[Jesi|Iesi]], cerca de Ancona. Tenía 40 años d'edá, y ella sabía que se preguntar si'l neñu yera realmente d'ella. Asina que tuvo al neñu nun pabellón na plaza del mercáu de la ciudá, y convidó a les matrones de la ciudá a ser testigos del partu. Unos pocos díes dempués ella tornó a la plaza de la ciudá y dio de [[Lactancia materna|mamar]] al so fíu en públicu.
Llinia 47:
| títulu3 = [[Archivu:Coat of Arms of the House of Hauteville (according to Agostino Inveges).svg|40px|center]] [[Reis de Nápoles y Sicilia|Reina de Sicilia]]<br /><small>(Xuntu a [[Enrique VI del Sacru Imperiu Romanu Xermánicu|Enrique VI]] hasta [[1197]])</small>
| periodu3 = [[1194]] - [[1198]]
| predecesor3 = [[
| socesor3 = [[Federico II de Hohenstaufen|Federico II]]
}}
| |||