El '''fueu griego''' yera una arma basada nuna sustanza incendiario utilizada pol [[Imperiu bizantín]]. Foi creáu nel [[sieglu VI]], anque'l so mayor usu y espardimientu dar tres les primeres [[cruzaes]] (sieglu XIII), como arma naval.
Sicasí, el mesmu términu «fueu griego» yá fuera emplegáu pa una arma distinta, basada nel reflexu de la lluz solar, nel sieglu II ae.C.
== El "fueu griego" de Arquímedes ==
El términu "fueu griego" foi utilizáu primeramente pa describir un arma dafechu distinta, tamién d'usu marítimu. Nel añu 214 ae.C., l'exércitu romanu al mandu de [[Marcu Claudio Marcelo (cónsul 222 ae.C.)|Marcu Claudio Marcelo]] presentóse ante la ciudá griega de [[Siracusa]], empecipiando l'asediu de la mesma. La flota romana garantizaba a Marcu Claudio Marcelo el dominiu del mar, pero los ataques per tierra nun teníen demasiao ésitu. [[Arquímedes]], el famosu inventor griegu de la ciudá de Siracusa probó numberosos aparatos de defensa, tales como esti "fueu griego", que destruyó parte de la flota romana, mientres refugaben los ataques per tierra. Marcu Claudio Marcelo tuvo qu'abandonar l'asediu y establecer el bloquéu. En 213 ae.C., los aliaos [[cartaxineses]] pudieron romper per mar, el bloquéu de la ciudá de Siracusa, y lleva-yos suministros a los sitiaos griegos. En 212 ae.C., Siracusa foi finalmente tomada polos romanos, y el mesmu Arquímedes morrió asesináu por un soldáu romanu.
