[[Archivu:Marcus Porcius Cato.jpg|thumb|200px|''Catón de Útica lleendo'l ''Fedón'' antes de suicidase''. Estatua de mármol de Jean-Baptiste Roman y François Rude, 1840. Muséu del Louvre.]]
Los varones pertenecientes a los trés xeneraciones darréu anteriores a la nacencia de Catón recibieren el nome de Marcu Porcio y, según [[Plutarco]],<ref name="Plutarco1">Plutarco. «Catón el Mayor», ''Vides paraleles''. 1.</ref> Catón yera conocíu originalmenteorixinalmente como Prisco; sicasí, adoptó darréu'l ''[[cognomen]]'' Catón {{esd|—que}} indica una sabiduría práctica xunida a una sagacidad política natural y combinada cola esperiencia de remanar asuntos civiles y alministrativos. Sicasí, ye probable que l'epítetu más común de Catón fuera {{esd|Prisco—}} que s'utilizó pa estrema-y de los sos socesores hasta l'ascensu del célebre [[Catón de Útica]], yá que nun se tienen rexistros de cuál foi la primer ocasión en qu'utilizó Catón. Tamién ye posible que se-y concediera esti llamatu mientres la so infancia como un símbolu de distinción. Les cualidaes implícites nesti ''cognomen'' taben resumíes nel anticuáu títulu de Sapiens, col que sería conocíu na so vieyera, y del cual [[Cicerón]] dixo que se consideraba casi'l so ''cognomen''.<ref>Cicerón. ''De amicitia''. 2.</ref> Home de gran elocuencia nes sos disertaciones y posesor de gran estilu oratoriu,<ref>Justino. ''Histories filípiques''. XXXIII. 2; Aulo Gelio. ''Nueches átiques''. XVII, 21.</ref> na actualidá Catón el Censor (en llatín, Cato Censorius) convirtióse nel so nomatu más característicu, por cuenta de que revistió la censura con estraordinariu bon faer y convirtióse nel únicu de la so familia que desempeñó esti cargu.{{sfn|Graves|1867|p=636}}
