Diferencies ente revisiones de «Templu de Lúxor»
Contenido eliminado Contenido añadido
m correiciones |
m Iguo testu: -"originalmente" +"orixinalmente" |
||
Llinia 54:
El templu de Luxor ye'l complementu meridional del gran templu de Amón en [[Karnak]], na midida na que taba dedicáu a la tríada tebana pero, sobremanera, al [[Ka (mitoloxía)|Ka]] de forzar proxenitora del dios dinásticu representáu sol aspeutu de [[Amón]]-[[Min]]. Asitiaos a pocu más de dos kilómetros l'unu del otru, los dos templos taben xuníos por un [[dromos]] bordiáu de setecientes esfinxes con cabeza de carneru<ref>L'animal sagráu del dios [[Amón]]</ref> y d'estaciones o capiyes onde se paraben les barques de la tríada tebana na gran ''Fiesta de Opet''. Sol reinu de [[Nectanebo I]], esta avenida ceremonial foi afatada con esfinxes de cara humana (androesfinges) del llau del templu de Luxor. El [[dromos]] constituyía l'articulación principal de la ciudá que la travesaba de norte a sur, estremándola nun barriu occidental que bordiaba'l [[Nilo]] ónde s'atopaba'l puertu, los barrios populares y el de los artesanos, y un barriu oriental probablemente más residencial que s'estendía ente los grandes templos y contenía numberosos santuarios partíos a lo llargo de les grandes aveníes empedriaes que cuadriculaban la ciudá.
Construyíu alredor del santuariu de [[Amón]]-[[Min]] y de la capiya qu'acoyía la barca sagrada que portaba la efixe de Amón mientres la so procesión añal. Nella'l dios dexaba la so residencia en Karnak en compañía de la so esposa [[Mut]] y el so fíu [[Jonsu]], el dios llunar, pa dir vía fluvial a Luxor. Ellí, el dios algamaba'l so aspeutu fértil, como [[Amón]]-[[Min]]. Entós, a la fin de la fiesta que duraba once díes
El templu sufrió les roxures del [[periodu amarniense]], yá que yera l'edificiu central qu'allugaba a la vieya divinidá de [[Tebas (Exiptu)|Tebas]]. Los faraones que siguen a [[Akenatón]] dedicar a atenuar los desperfectos restaurando, delles vegaes torpemente, los relieves estropiaos, pero l'amartelláu de los relieves foi tan intensu qu'inda son visibles trazar nos [[arquitrabe]]s de la gran columnata ónde'l nome y l'imaxe de [[Amón]] fueren borraos del [[cartuchu exipciu|cartuchu]] de [[Amenhotep]].
Llinia 65:
[[Archivu:Abu el-Haggag R03.jpg|thumb|Mezquita de Abu el-Hagag, alzada sobre los restos del primer patiu del templu de Luxor.]]
Como los otros santuarios de la ciudá, Luxor recibió atención per parte de los postreros [[dinastía ptolemaica|Ptolomeos]] a quien podemos atribuyir el pequeñu templu de [[Serapis]] qu'acueye al visitante que percuerre'l [[dromos]]. Ye a partir de la dómina romana cuando'l cayente del templu empieza. Ello ye que dende los primeros años de la ''kratesis'',<ref>Forma cola que se califica a tomar de poder por Augusto d'Exiptu.</ref> una guarnición romana instalar en Luxor. Una capiya n'honor
Nel sieglu III, el templu de Luxor ye tresformáu en ''[[castrum]]'', allugando la lexón encargada de defender los ''[[llimes]]'' asitiáu al sur en [[Asuán]] contra los [[blemios]], pueblu nómada. El muriu ye reconstruyíu y añedir puertes fortificaes reutilizando elementos del templu. Llégase inclusive a cortar un colosu de [[Ramsés II]] pa llograr bloques destinaos a sirvir de [[dintel]] y de [[arquitrabe]]s a les puertes que defenden la fortaleza.<ref>Inda se reparen les muertes, que se tán estudiando, cuando s'entra nel edificiu.</ref> Una verdadera ciudá de guarnición desenvolver nel interior de la cortil, coles sos víes cortándose n'ángulu rectu y delimitando los barrios o ''insulae'',<ref>litt. "castros"</ref> nos cualos son edificaos el [[Foru romanu]] y [[basílica|basíliques]]. El templu, convertíu en santuariu romanu, debía entós allugar les estatues del cultu imperial.
| |||