Diferencies ente revisiones de «Meritocracia»

La '''meritocracia''' (proveniente del llatín ''merĭtum'' ‘debíu pagu’pagu', de la mesma de ''mereri'' ‘ganar, merecer’merecer'; y el sufixu -cracia del griegu ''krátos'', o ''κράτος'' en griegu, ‘poder, fuerza’fuercia')<ref>{{Cita web|url=http://etimologias.dechile.net/?meritocracia|títulu=MERITOCRACIA|fechaacceso=23 de mayu de 2017|apellíu=Anders|nome=Valentin|sitioweb=etimologias.dechile.net}}</ref><ref>{{Cita web|url=http://etimologias.dechile.net/?me.ritu|títulu=MÉRITU|fechaacceso=23 de mayu de 2017|apellíu=Anders|nome=Valentin|sitioweb=etimologias.dechile.net}}</ref><ref>{{Cita web|url=http://etimologias.dechile.net/?cracia|títulu=CRACIA|fechaacceso=23 de mayu de 2017|apellíu=Anders|nome=Valentin|sitioweb=etimologias.dechile.net}}</ref><ref>{{Cita DRAE|méritu}}</ref><ref>{{Cita web|url=https://en.oxforddictionaries.com/definition/merit|títulu=merit - definition of merit in English {{!}} Oxford Dictionaries|fechaacceso=23 de mayu de 2017|sitioweb=Oxford Dictionaries {{!}} English}}</ref> ye una [[forma de gobiernu]] basada nel [[méritu]] (los meyores), y en términos más xenerales, referir a la discriminación positiva por méritos. Les posiciones [[xerarquía|xerárquiques]] son conquistaes con base nel méritu, y hai un predominiu de valores acomuñaos a la capacidá individual o al espíritu competitivu, tales como, por casu, la excelencia n'educación o deportes.

Un modelu meritocrático ye un principiu o ideal d'organización social que tiende a promover a los individuos nos distintos cuerpos sociales: escuela, universidá, instituciones civiles o militares, mundu del trabayu, alministraciones, estáu, etc. según el so méritu (aptitú, trabayu, esfuerzuesfuerciu, habilidaes, intelixencia, virtú) y non según el so orixe social ([[sistema de clases]]), riqueza ([[reproducción social]]) o relaciones individuales (sistema de "[[amiguismo]]").

La palabra ''meritocracia'' quiciabes apaeza per primer vegada nel llibru ''Rise of the meritocracy'', de [[Michael Young]] (1958). Ellí cargar de conteníu negativo, una y bones la hestoria trataba d'una sociedá futura na cual la posición social d'una persona yera determinada pol coeficiente intelectual y l'esfuerzuesfuerciu. Young utilizó la palabra méritu nun sentíu peyorativu, distintu al común o aquel usáu polos defensores de la meritocracia. Pa estos, méritu significaría habilidá, intelixencia y esfuerzuesfuerciu (una crítica común a la meritocracia ye l'ausencia d'una midida específica d'esos valores y l'arbitrariedá de les eleiciones).<ref>Young, Michael: ''El Trunfu de la meritocracia 1870-2033: ensayo sobre la educación y l'igualdá''. Tecnos, 1964. 204 p.</ref>

El principal argumentu a favor de la meritocracia ye qu'apurre mayor [[eficiencia]] qu'otros sistemes xerárquicos, cuidao que les distinciones nun se faen por [[sexu]] o [[raza]] nin por [[riqueza]] o [[status social|posición social]], ente otros factores biolóxicos o culturales. El méritu del esfuerzuesfuerciu individual entiéndese como un criteriu más [[xusticia|xusto]] qu'otros pa la distribución de los [[premios]] y les ventayes sociales acomuñaes.

Conforme a lo que'l sufixu ''-cracia'' indica, la meritocracia ye, puramente falando, un sistema de gobiernu basáu na habilidá (méritu) en cuenta de la riqueza o posición social. Nesti contestu, ''méritu'' significa básicamente ‘intelixencia‘ y ‘esfuerzu’‘esfuerciu', Ente que la palabra ''meritocracia'' ye agora bien usada pa describir un tipu de sociedá onde la riqueza, los ingresos y la clase social son designaos por competición, asumiéndose qu'el vencedores merecen tales ventayes. Consecuentemente, la palabra adquirió una connotación de [[darwinismo social]]; usar pa describir sociedaes agresivamente competitives, con grandes diferencies d'ingresos y riqueza, en contraste coles [[Igualitarismo|sociedaes igualitaries]].

Na China antigua esistía un [[Sistema d'exame imperial chinu|sistema d'exámenes imperiales]] pal reclutamiento de los [[Mandarín (burócrata)|mandarinos]]. Los estudiantes yeren preparaos al traviés del estudiu obligatoriu d'obres clásiques de les cualos les más antigües atribuyir a [[Confucio]] (551 - 479 aC), maestru de los lletraos, que privilexó la enseñanza y los ritos pa la formación del "home bonu" destináu a sirvir al Estáu. El métodu, utilizáu por casu na [[Academia Hanlin]], yera meritocrático en principiu: consistía na seleición de "talentos" más bien pol esfuerzuesfuerciu personal que pol orixe social de los candidatos<ref>{{Cita noticia|títulu=La méritocratie, xune affaire aristocratique|url=http://www.laviedesidees.fr/La-meritocratie-xune-affaire-aristocratique.html|fechaacceso=2018-01-23|idioma=fr}}</ref>. Esti sistema, xeneralizáu nel sieglu XIV so la [[dinastía Ming]] pa lluchar contra la [[aristocracia]], foi abolíu en 1905, escontra'l final de los [[Dinastía Qing|Qing]]. Dellos investigadores sostienen que'l métodu inspiraría directamente la introducción de "los procedimientos psicolóxicos pa la seleición y evaluación de los funcionarios n'Inglaterra y otros países europeos".<ref>{{Cita noticia|títulu=La méritocratie, xune affaire aristocratique|url=http://www.laviedesidees.fr/La-meritocratie-xune-affaire-aristocratique.html|fechaacceso=2018-01-23|idioma=fr}}</ref>