Diferencies ente revisiones de «Basílica de San Pedru»
Contenido eliminado Contenido añadido
Sin resumen de edición |
m Iguo testu: -"a'l" -"a los" |
||
Llinia 164:
[[Archivu:Vatican Obelisk2.JPG|thumb|left|upright|Obeliscu vaticanu y Columnata de Bernini.]]
Bernini ocupóse tamién de gran parte de la decoración interior del templu. La so obra más destacada a esti respectu ye l'espectacular [[Baldaquino de San Pedro|baldaquino]] de bronce macizo sobre l'altar mayor de la basílica. El bronce utilizáu na construcción del baldaquino foi estrayíu de los casetones de la cúpula del [[Panteón de Agripa]] de Roma, lo cual dio pie a la frase: «Quod non fecerunt barbari, fecerunt Barberini», espresión llatina que significa: «Lo que nun fixeron los bárbaros, facer los Barberini», en referencia a [[Urbanu VIII]], so que'l so papáu completar. Formáu por cuatro [[Columna salomónica|columnes torsas]] con [[Voluta (arquiteutura)|volutes]], presenta decoración vexetal, ánxeles y teles simulaes; perdayures apaecen les [[abeyes]], símbolu heráldicu de los [[Barberini]] a que la so familia pertenecía
Bernini intervieno, amás, na decoración del interior del [[ábside]], que proyeutó como una acandilante gloria en redol a un [[óculo]] col palombu del [[Espíritu Santu]], asitiando debaxo un relicariu cola [[Cátedra de San Pedro]] sostenida poles xigantesques escultures [[Bronce|broncíneas]] de los [[Padres de la Ilesia]]. Tamién escurrió la decoración de les pilastres de la cúpula, que concibió como nichos qu'allugaren les reliquies más nomaes de la basílica; so'l so direición asitiáronse cuatro monumentales escultures, representando a [[Helena de Constantinopla|''Santo Elena'']], [[Andrés l'Apóstol|''San Andrés'']], ''[[Santa Verónica]]'' y ''[[San Longinos]]'', ocupándose él mesmu de la realización de la postrera. El gran arquiteutu foi ensin dulda el favoritu de los papes mientres el [[sieglu XVII]] y la so buelga ye omnipresente nel interior del templu. Amás de les obres citaes, escurrió tamién la decoración de la Capiya del Santísimu Sacramentu, con un templete flanqueado por ánxeles adoradores; el monumentu funerariu de la condesa [[Matilde de Canossa|Matilde di Canossa]], protectora del papáu nel medievu; según los sepulcros de los papes Urbanu VIII y Alejandro VII, dambes pieces clave de la [[escultura barroca]].
Llinia 296:
* La siguiente ye «Campanoncino», realizada en [[1725]] por Inocencio Casini. Tien un diámetru de 1,772 [[metros|m]] y con una masa de 3640 [[Kilogramos|kg]], cola so nota ye'l [[Si menor]] [[doble bemol]] menguada 6/16 de [[semitonu]].
* La tercer campana ye la «Rota», ye la más antigua de toes, foi realizada por Guidotto Pisano nel [[sieglu XIII]] y la so función orixinal yera convocar a
* La cuarta campana ye «Pedrica», realizada en [[1909]] por Giovanbattista Lucent, pesa 830 [[Kilogramos|kg]]. La so nota ye'l [[Fa mayor]] menguada 8/16 de [[semitonu]].
| |||