Diferencies ente revisiones de «Frantz Fanon»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Preferencies llingüístiques |
m Iguo testu: -"a'l" -"a los" |
||
Llinia 59:
=== Enfermedá y muerte ===
Dempués d'una agotadora travesía nel [[Sahara]] p'abrir un tercer frente na llucha pola independencia, a Fanon foi-y diagnosticada [[leucemia]]. Viaxó entós a la [[URSS]] y esperimentó dalgún ameyoramientu. A la so vuelta a Túnez, dictó'l so testamentu, el llibru qu'aseguraría la so importancia nos desenvolvimientos políticos del sieglu XX: ''Los condergaos de la tierra'' (publicáu post mortem en [[1961]]). Cuando'l so condición dexar, daba clases a
Más tarde treslladóse a [[Estaos Xuníos]] pa recibir tratamientu, sol nome de '''Ibrahim Fanon'''. Morrió'l [[6 d'avientu]] de [[1961]] nel [[hospital de Bethesda]] ([[Maryland]]).
Llinia 92:
{{cita|"La lliberación d'una nación ye una cosa. Los métodos y conteníu popular de la llucha otra. Paezme que'l futuru de la cultura nacional y les sos riqueces son tantu espresión como parte de los valores que dirixeron esa llucha pola llibertá"|}}
El llibru ye más fondu que lo qu'una llectura rápida suxure. Fanon esamina non solo les maneres directes al traviés de les cualos un poder metropolitano exerz y caltien la so dominación, sinón tamién les maneres más sutiles, les que faen que los mesmos apoderaos tresformar en preseos, per un sitiu, del so opresión y, pol otru, axentes de lliberación. Y el mecanismu central en toos esos casos ye la cultura. Fanon amiesta (nel mesmu discursu) Vimos l'apaición del movimientu (escontra la independencia) en formes culturales y vimos como esi movimientu y eses nueves formes culturales tán amestaes al estáu de maduror de la conciencia nacional . Agora, esi movimientu tiende cada vez más a espresase de manera oxetiva, n'instituciones. Ye d'ende que vien la necesidá d'una esistencia nacional, sía
Si hai daqué que puede criticase de Fanon ye que paez bien cercanu a una idea común nesos díes n'África tantu de la llibertá como de les sos consecuencies. La idea que bastaría llograr la independencia pa solucionar tou. Fanon amiesta que: "Dempués del conflictu hai non solo la desapaición del colonialismu, pero del colonizáu [...] Esta humanidá nueva nun puede faer otra cosa que definir un humanismu nuevu pa sigo mesmu y p'otros".
Llinia 102:
(....) Per Europa mesma, por nós y pola humanidá, collacies, tenemos de dar vuelta a la fueya, tenemos de desenvolver concepciones nueves, y tenemos de tratar d'ayudar a dar los primeros pasos al home nuevu".
|}}
Otra crítica frecuentemente dirixida a Fanon, especialmente en [[EE. XX.]], ye que cadez d'una visión maniquea de la sociedá europea o occidental: el blancu ye bonu y el negru malu y polo tanto opónense absolutamente, riquiendo en consecuencia un mundu totalmente nuevu pa superar esa [[dicotomía]]. En favor de Fanon puede alegase que les esperiencies de la so vida dexaron poco espaciu pa concepciones entemedies. A lo último, daquién qu'arriesga la so vida pa defender lo que considera'l so país pa recibir dempués como gracies el ser removíu de les files a punta de fusil con cuenta d'evitar qu'apaeza nel desfile d'honor debío a
== Influencia y legáu ==
| |||