Los datos alrodiu de la vida de François Villon son inciertos. Dizse siempres d'él que yera un marxinal. Quien s'empunxeron a siguir el so itinerariu y a estudiar el so obra pintar como'l más pernomáu y xenuinu precursor de la poesía maldita. Foi encarceláu en dalguna ocasión.
== La so vida ==
== La so vida Nacíu n'abril de 1431 o 1432, saber según los rexistros de la Universidá de la Sorbona y polos archivos xudiciales, qu'el so verdaderu nome foi François de Montcorbier. El so padre, probablemente orixinariu d'una aldehuela de la Borgoña, dexó la provincia pa establecese na capital. La madre, nacida en Berry o en Anjou, enviudó cuando François yera entá bien pequeñu. Por motivos desconocíos la madre confió-y el neñu al maestru Guillaume de Villon, [[Canónigu (eclesiásticu)|canónigu]] y [[capellán]] de [[Saint-Benoît-le-Bétourné]], que'l so apellíu adoptó en prueba de gratitud. Estudió na facultá d'Arte, pero en llogrando una [[llicenciatura]], desdexa l'estudiu pa correr detrás de l'aventura. A partir d'esta dómina, la so vida va tener por telón de fondu la [[guerra de los Cien Años]] y el so cortexu de brutalidaes, [[fame]] y [[epidemia|epidemies]]. Acusáu d'asesinar al relixosu Philippe Sermoise, el so rival n'amores, ye obligáu a fuxir de París, pero llogra'l perdón en xineru de 1456. Poco dempués participa nel robu del [[Colexu de Navarra de París|Colexu de Navarra]]. Ente 1456 y 1461, prosigue les sos andances pol [[Valle del Loira]], ye encarceláu nel branu de 1461, pero lliberáu dellos meses más tarde con ocasión d'una visita de [[Lluis XI de Francia|Lluis XI]]. De vuelta a París, escribe ''Le Testament'' y ye arrestáu una vegada más en 1462. Ye [[tortura]]do y condergáu a la [[forca]], pero'l xuiciu va ser casáu n'apelación en xineru de 1463. La pena ye conmutada por diez años de destierru de París. Piérdese'l so rastru dempués d'esti últimu episodiu.
