Wikipedia

Diferencies ente revisiones de «Basílica de San Pedru»

Navegar l'historial de mou interactivu
← Edición más antiguaEdición más nueva →
Contenido eliminado Contenido añadido
VisualTestu wiki
BandiBot (alderique | contribuciones)
Bots
130 520 ediciones
m Bot: Troquéu automáticu de testu (-resurrección +resurreición)
m Bot: Troquéu automáticu de testu (-etro +etru )
Llinia 1:
{{1000}}
{{Edificiu}}
La '''Basílica papal de San Pedro''' ({{lang-la|Basilica Sancti Petri}}; {{lang-it|Basilica Papale di San PietroPietru in Vaticanu}}), conocida comúnmente como '''Basílica de San Pedro''', ye un [[templu]] [[Ilesia Católica|católicu]] asitiáu na [[Ciudá del Vaticanu]].
 
La [[basílica]] cuenta col mayor espaciu interior d'una [[Ilesia (edificiu)|ilesia]] [[Cristianismu|cristiana]] nel mundu,<ref name=Cúpula>Les reclamaciones de que la [[Basílica de La nuesa Señora de la Paz de Yamusukro]] de [[Costa de Marfil]] ye más grande que la Basílica de San Pedro, paecen ser falses, una y bones les midíes de la primera inclúin un rectoráu, una villa y, probablemente, la escampada. La so cúpula, basada na de San Pedro, ye más baxa, pero lleva una cruz más alta, polo que diz ser la ilesia cola más alta cúpula.</ref> presenta 193&nbsp;[[metru|m]] de llargor, 44,5&nbsp;[[metru|m]] d'altor, y toma una superficie de 2,3&nbsp;[[hectárea|hectárees]]. L'altor que-y confier el so [[cúpula]] fai que la so figura apodere l'horizonte de [[Roma]]. Ye considerada como unu de los llugares más sagraos del [[catolicismu]]. Describióse como «ocupante d'una posición única nel mundu cristianu»,<ref name=Llees>James Llees-Milne describe la Basílica de San Pedro como «la ocupante d'una posición única nel mundu cristianu» en {{Harvnb|Llees-Milne|1967|p=12}}.</ref> y como «la más grande de toles ilesies de la cristiandá».<ref>[[Banister Fletcher]], el renombráu historiador de l'arquiteutura la llapada «...la más grande de toles ilesies de la cristiandá» en {{Harvnb|Fletcher|1996|p=719}}.</ref> Ye una de los cuatro [[basílica mayor|basíliques mayores]] y una de les ilesies que se deben de visitar nel [[pelegrinaxe de los siete ilesies de Roma]] p'algamar la [[indulxencia]] plenaria n'Añu Santu.
Llinia 69:
=== Antigua basílica ===
{{AP|Antigua Basílica de San Pedro}}
[[Archivu:Basilica di San PietroPietru 1450.jpg|thumb|Dibuxo realizáu por [[H.W. Brewer]] en [[1891]] del estáu de la basílica en [[1483]]-[[1506]].]]
L'[[Antigua Basílica de San Pedro|antigua basílica]] foi construyida nel llugar onde s'atopaba la tumba de Pedro, non llueñe del [[circu de Nerón]]. Les obres fueron ordenaes pol emperador [[Constantino I el Grande|Constantino]], por cuenta del papa [[Montés I]]; empezaron ente'l [[326]] y el [[330]], y remataron 30 años dempués. Ante l'altar mayor d'esta ilesia fueron coronaos munchos emperadores, como [[Carlomagno]], a quien el papa [[Lleón III (papa)|Lleón III]] impunxo la [[Corona Imperial (Sacru Imperiu Romanu Xermánicu)|corona imperial]] el [[Navidad|día de Navidá]] del añu [[800]].<ref name=met>{{cita publicación
| autor= Boorsch, Suzanne
Llinia 89:
 
=== Plan de reconstrucción ===
A finales del [[sieglu XV]], tres el periodu del [[papáu de Aviñón]], la basílica [[arte paleocristiano|paleocristiana]] atopábase abondo deteriorada y amenaciaba con derrumbar. El primer papa que consideró la reconstrucción o, siquier, faer cambeos radicales, foi [[Nicolás V]] en [[1452]]. Encargó'l trabayu nel antiguu edificiu a [[Leon Battista Alberti]] y [[Bernardo Rossellino]], que foi l'encargáu de diseñar los cambeos más importantes. Nel so proyeutu, Rossellino caltuvo'l cuerpu llonxitudinal de cinco [[Nave (arquiteutura)|naves]] cubiertes con techos abovedaos y anovó el [[transepto]] cola construcción d'un [[ábside]] más ampliu al qu'añedió un [[Coru (arquiteutura)|coru]]; esta nueva interseición ente'l [[Cruceru (arquiteutura)|cruceru]] y l'ábside cubrir con una [[bóveda]]. Esta configuración escurrida por Rossellino influyó nel posterior proyeutu de [[Donato d'Angelo Bramante|Bramante]]. Les obres atayáronse trés años dempués, a la muerte del papa, cuando los murios tan solo algamaben a llevantase un metrometru del suelu. Sicasí, el papa ordenó la baltadera del [[Coliséu de Roma]] y, nel momentu de la so muerte, 2&nbsp;522 carretaes de piedra fueren tresportaes pal so usu nel nuevu edificiu.
 
Cincuenta años dempués, en [[1505]], sol pontificáu de [[Julio II]], reiniciáronse les obres, cola idea de que'l nuevu edificiu fuera'l marcu fayadizu p'acoyer el so sepultura; el papa pretendía cola obra «engrandecerse a sigo mesmu na imaxinación popular».<ref>La tumba de Julio II quedó incompleta y finalmente foi construyida na [[San PietroPietru in Vincoli|Ilesia de San Pedro ad Vincola]].</ref> Pa ello celebró un concursu, esistiendo anguaño dellos de los diseños na [[Galería de los Uffizi]] en [[Florencia]]. El plan empecipiáu por Julio II siguió al traviés de los papaos de [[Lleón X]] (1513-1521), [[Adriano VI]] (1522-23), [[Clemente VII (papa)|Clemente VII]] (1523-1534), [[Paulo III]] (1534-1549), [[Julio III]] (1550-1555) , [[Marcelo II]] (1555), [[Paulo IV]] (1555-1559), [[Pío IV]] (1559-1565), [[San Pío V]] (1565-1572), [[Gregorio XIII]] (1572-1585), [[Sixto V]] (1585-1590), [[Urbanu VII]] (1590), [[Gregorio XIV]] (1590-1591), [[Inocencio IX]] (1591), [[Clemente VIII]] (1592-1605), [[Lleón XI]] (1605), [[Paulo V]] (1605-1621), [[Gregorio XV]] (1621-1623), [[Urbanu VIII]] (1623-1644) y de [[Inocencio X]] (1644-1655).
 
== Construcción ==
Llinia 146:
 
=== Proyeutu de Miguel Ángel ===
[[Archivu:Basilica di San PietroPietru - Schema progetto di Michelangelo - Disegno di Etienne -Li-.PNG|thumb|200px|Proyeutu de Miguel Ángel.]]
 
Tres la muerte de Sangallo en [[1546]], el papa [[Paulo III]] encamentó la direición de les obres a [[Miguel Ángel Buonarroti]], quien retomó la idea de Bramante de planta en [[cruz griega]]. El diseñu orixinal de Bramante presentaba problemes estructurales que tuvieron de ser correxíos. So la direición de Miguel Ángel alzaron los murios del ábside, d'una pimpana monumentalidad. Sicasí, la más importante aportación del gran xeniu foi la gran cúpula que s'atopa xustu sobre l'altar mayor y el sitiu onde la tradición indica que s'alcuentra la tumba del apóstol San Pedro. Ye una estructura que, a pesar del so pesu, paez llexar nel aire.<ref>De Angelis (1978), pp. 346-349</ref> Veinticuatro años dempués de la muerte de Miguel Ángel, foi concluyida la cúpula según el diseñu definitivu de [[Domenico Fontana]] y [[Giacomo della Porta]], qu'apenes variaron los planes del maestru.<ref>Ackerman (1997), pp. 193-221</ref> Los [[mosaicu|mosaicos]] del interior de la mesma son de [[Caballero de Arpino|Giuseppe Cesari]], y representen les distintes xerarquíes de santos na gloria celestial, tando representáu [[Dios|Dios Padre]] na [[Llinterna (arquiteutura)|llinterna]] central.
Llinia 189:
|fechaacceso= 30 d'abril de 2011
|idioma= italianu }}</ref>
y 136&nbsp;m d'altor hasta la cúpula; presenta una superficie total de 23&nbsp;000&nbsp;[[metrometru cuadráu|m²]]. L'edificiu ta conectáu col [[palaciu del Vaticanu]] por un corredor a lo llargo del pasiellu al llau de la [[Scala Regia]], al pie de la fachada de la [[Plaza de San Pedro]], y dos corredores que lo conecten cola sacristía axacente. Estos pasos elevaos fueron escurríos por Miguel Ángel, de cuenta que la so presencia nun ataya'l perímetru de la basílica y dexa la esistencia de ramificaciones nel templu. L'esterior ta construyíu con [[travertino]], y caracterízase pol usu del [[orde xigante]] a partir del cual establezse'l [[Remate n'áticu áticu]]. Esta configuración ye idea de Miguel Ángel y caltúvose nel cuerpu llonxitudinal agregu por [[Carlo Maderno]].
 
L'interior de la basílica agospia 45 altares y 11 capiyes que guarden obres d'arte bien pervalible, ente elles dalgunes de l'antigua basílica, como la [[Estatua de San Pedro (Basílica de San Pedro)|estatua de bronce de San Pedro]] (núm.&nbsp;89), atribuyida a [[Arnolfo di Cambéu]].
Llinia 289:
 
=== Campanes ===
[[Archivu:Basilica di San PietroPietru facade - front left top.jpg|thumb|Campanes sol reló de la esquierda de la fachada de la basílica.]]
La basílica cunta con seis campanes:
 
Llinia 455:
}}</ref> mide 187&nbsp;[[metru|metros]] de llargu y 45&nbsp;[[metru|metros]] d'altor; ta cubierta por una gran [[bóveda de cañón]]. Ente los años [[1962]] y [[1965]] esta nave acoyó les sesiones del [[Conciliu Vaticanu II]].
 
Cabo destacar el particular diseñu del suelu de [[mármol]], que presenta elementos de l'[[Antigua Basílica de San Pedro|antigua basílica]], como'l discu de [[Pórfido|pórfido coloráu]] exipciu sobre'l que se arrodilló Carlomagno el día de la so coronación. La nave presenta una superficie de diez mil [[metros cuadraos]] de [[mosaicu|mosaicos]], frutu del trabayu de munchos artistes, principalmente de los [[sieglu XVII|sieglos XVII]] y [[sieglu XVIII|XVIII]], tales como [[PietroPietru da Cortona]], [[Giovanni De Vecchi]], Cavalier d'Arpino y [[Francesco Trevisani]].
 
Nos arcos atopen estatues de les virtúes.<ref name=Nave /> Nes pilastres de la esquierda, empezando pela puerta, l'autoridá eclesiástica, la xusticia divina, la [[virxinidá]], la [[Obediencia#Obediencia relixosa o obediencia de la fe|obediencia]], la [[Humildá (cristianismu)|humildá]], la [[paciencia]], la [[Xusticia (virtú)|xusticia]] y la [[Fortaleza (cristianismu)|fortaleza]]. Nos de la derecha, empezando pol altar, la [[Caridá (virtú)|caridá]], la [[Fe (virtú)|fe]], la [[inocencia]], la [[paz]], la [[Divina Misericordia|clemencia]], la [[Constancia (virtú)|constancia]], la [[misericordia]] y la fuercia.
Llinia 471:
|autor= www.saintpetersbasilica.org
|idioma= inglés
}}</ref> [[San Vicente de Paúl]] (de [[PietroPietru Bracci]], núm.&nbsp;92, [[1754]]),<ref>{{cita web
|url= http://www.saintpetersbasilica.org/Statues/Founders/VincentdePaul/VincentdePaul.htm
|título= San Vicente de Paúl
Llinia 609:
|autor= www.saintpetersbasilica.org
|idioma= inglés
}}</ref> presidida por un gran mosaicu del martiriu del santu, obra de [[Pier Paolo Cristofari]], basáu nun cuadru de [[Domenichino]]; el techu ta decoráu con mosaicos de [[PietroPietru da Cortona]]. Sol altar caltiénense, dende'l [[27 d'abril]] de [[2014]], tres una llosa de mármol cola inscripción «SANCTVS IOANNES PAVLVS PP. II», los restos de [[san Xuan Pablu II]].<ref>{{cita noticia |autor=
EFE |títulu=
Los fieles yá pueden venerar los restu del beatu Xuan Pablu II na Capiya de San Sebastián
Llinia 692:
|autor= www.saintpetersbasilica.org
|idioma= inglés
}}</ref> obra de [[PietroPietru Bracci]] en [[1742]], y la de los [[Estuardo]] (núm.&nbsp;69),<ref>{{cita web
|url= http://www.saintpetersbasilica.org/Monuments/Stuarts/Stuarts.htm
|títulu= Monumentu a los Estuardo
Llinia 764:
 
<gallery mode="packed" heights=180>
Archivu:PietroPietru Bracci.jpg | Monumentu a [[Clementina Sobieski]].
Archivu:Памятник последним Стюартам.jpg | Monumentu a los [[Estuardo]].
Archivu:Benedyktxv rzezba.JPG | Monumentu a [[Benedicto XV]].
Llinia 863:
|autor= www.saintpetersbasilica.org
|idioma= inglés
|cita= Ye unu de los mosaicos más bellos de San Pedro, esti retablu ye una reproducción de la pintura «Llechu de muerte» de Rafael, anguaño nel Muséu Vaticanu. Julio de Médicis encargó la pintura pa la Catedral de Narbona, pero caltener en Roma, en San PietroPietru in Montorio, dende de 1523. Napoleón llevar a París en 1797, y foi devueltu al Vaticanu en 1815. Un equipu de seis artistes tardientu nueve años n'executar el mosaicu, terminando en 1767.
}}</ref> en que'l so altar atopar el cuerpu del beatu [[Inocencio XI]]. La capiya axacente, similar a la Gregoriana, ye la Capiya Clementina» (núm.&nbsp;58);<ref>{{cita web
|url= http://www.saintpetersbasilica.org/Altars/Clementine/Clementine.htm
Llinia 898:
|idioma= inglés
|cita= El Papa ta de rodíes delantre de la figura de Cristu entronizado, a los llaos asítiense les estatues de los santos Pedro y Pablo. Tamién apaecen les alegoríes de la prudencia y la xusticia.
}}</ref> obra de [[PietroPietru Tenerani]] en [[1866]], con una puerta que conduz a la Sacristía Mayor de la Basílica.<ref>{{cita web
|url= http://www.saintpetersbasilica.org/Interior/Sacristy-Treasury/Sacristy-Treasury.htm
|título= Sacristía y Muséu de l'Ayalga |fechaacceso=1
Llinia 969:
 
<gallery mode="packed" heights=180>
Archivu:Vatikanstadt San PietroPietru (34).JPG | «Cornu Evangelii».
Archivu:Vatikanstadt San PietroPietru (35).JPG | Tecláu del órganu.
Archivu:Vatikanstadt San PietroPietru (36).JPG | «Cornu Epistulae».
Archivu:Vatikanstadt San PietroPietru (46).JPG | Órganu del coru.
</gallery>
 
Llinia 1023:
|autor= www.saintpetersbasilica.org
|idioma= inglés
}}{{cita|Una antigua tradición afirma que San Pedro sufrió'l martiriu precisamente ónde s'atopa esti altar. De fechu ta parte de la basílica ta construyida en realidá nel llugar del Circu de Nerón.|''Le reliquie di PietroPietru in Vaticanu'', de [[Margherita Guarducci]].
}}</ref> y el de [[Tomás l'Apóstol santu Tomás]] (núm.&nbsp;50).<ref>{{cita web
|url= http://www.saintpetersbasilica.org/Altars/StThomas/StThomas.htm
Llinia 1360:
== Arciprestes de la basílica dende 1053 ==
{{AP|Arciprestes de la Basílica de San Pedro}}
El [[arcipreste]] de la Basílica de San Pedro ye'l xefe executivu del cultu y el cuidu pastoral de la basílica, y siempres ye un [[cardenal]]. Dalgunos de los arciprestes más destacaos de la basílica fueron los cardenales Giovanni Gaetano Orsini (1276–1277) y PietroPietru Barbu (1445–1464), que más tarde se convertiríen nos papes, [[Nicolás III]] y [[Paulo II]], respeutivamente.
 
Na actualidá ocupa'l cargu'l cardenal [[Angelo Comastri]], dende'l [[10 d'ochobre]] de [[2006]].<ref>{{cita web
Llinia 1381:
== Enllaces esternos ==
{{Traducíu ref|en|St. Peter's Basilica}}
{{Traducíu ref|it|Basilica di San PietroPietru in Vaticanu}}
{{commonscat|Saint Peter's Basilica|Basílica de San Pedro}}
* [http://www.vatican.va/various/basiliche/san_pietro/index_it.htm Sitiu oficial de la Basílica de San Pedro] Sitiu oficial (n'español y otros idiomes)
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/wiki/Basílica_de_San_Pedru»