Diferencies ente revisiones de «Eduardo Lonardi»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Iguo testu: -"a'l" -"a los" |
m Correición de nomes propios |
||
Llinia 18:
| 1955 || {{estable}}
|}
Eduardo Lonardi encabezó'l llevantamientu contra'l gobiernu constitucional el 16 de setiembre de 1955, que terminaría na implantación de la dictadura autotitulada Revolución Llibertadora. La conseña de Lonardi colos sos cómplices nel interior del comandu yera "Dios ye
Por decretu 415 del 6 d'ochobre de 1955 dispúnxose'l cese de tolos miembros de la Corte Suprema de Xusticia de la Nación. Paralelamente removió al Procurador vía decreto y de la mesma foi nomáu Procurador Xeneral por Decretu Nᵘ415 del 6 d'ochobre de 1955 a [[Sebastián Soler]] que'l so antiperonismo poner de manifiestu en dellos dictames.<ref>V. PELLET LASTRA, Arturo, Hestoria política de la Corte. 1930-1990. Buenos Aires, 2001, pág. 233.</ref> Producióse la suspensión del [[Estáu de derechu]], de les actividaes polítiques, partidaries y gremiales y el cese de tolos mandatos electivos. Nes provincies los gobiernos fueron interveníos y de manera similar proceder colos conceyos. La CGT foi intervenida y robaron de la so see'l cadabre d'Eva Duarte.<ref>https://www.mdzol.com/nota/160186-a-54-anos-del golpe militar-a-peron/</ref> Emite'l Decretu 1339 del 30 de setiembre de 1955 a la selmana de tomar el poder, nel cual decrétase la intervención de la [[Universidá de Buenos Aires]] y el restu de les universidaes nacionales. Deroga les lleis 13031 y 14297, y confier al Interventor na Universidá de Buenos Aires, y a los Delegaos Interventores, les facultaes del Rector, Decanu y respeutivos Conseyos que queden suprimíos. El 7 d'ochobre de 1955, díctase'l Decretu 47812, consecuencia del anterior, pol cual ponse “en comisión” a tol Claustru de Profesores de la Universidá.
Llinia 27:
{{cita|"Nin vencedores nin vencíos,"}}
Estes pallabres pueden ser inspiraes na mesma frase pronunciada pol xeneral [[
Mientres el so curtiu gobiernu intentó pacificar el país infructuosamente,<ref name="Potash1" /> calteniendo ciertos cambeos políticu y social que se xestaren mientres el gobiernu constitucional de Juan Domingo Perón.<ref name="Potash1"/> Designó nos cargos principales a amigos y compañeros de combalechadura antiperonistas, independientemente de les sos opiniones polítiques.<ref name="Potash1" />
Llinia 33:
El so gabinete foi consideráu ultracatólico, cuando Lonardi llegó dende Córdoba p'asumir el gobiernu, Copello aguardar bien ufanu na Casa Rosada, apurrió-y la banda presidencial, abrazar y xuntos roblaron l'acta de la ceremonia.
El predominiu clerical nel nuevu gabinete yera ostensible: el so secretariu de Prensa foi Juan Carlos Goyeneche, fervosu simpatizante del nazismu y fuertemente antiperonista, Goyeneche tamién tenía fuertes afinidaes al fascismu, inclusive s'axuntó con delles figures d'importancia del Tercer Reich y de la Italia fascista. Como ministros d'Exércitu, de Relaciones Esteriores y d'Educación asumieron el xeneral
El 30 de setiembre, l'embaxador de Francia escribió al so gobiernu qu'esi nucleu duru taba formáu por
| |||