La forma y númberu de los alminares varia según les zones:
Nel oriente musulmán son habituales les mezquites con más d'unu, xeneralmente dos o cuatro, y de forma variable. Son característicos nos llugares d'influenciainfluyencia [[Imperiu otomanu|otomana]] los espodaos minaretes de seición circular, con un balcón sobresaliente y un teyáu [[Conu|cónicu]]. El númberu de los minaretes tamién ye significativu: cuando'l sultán [[Ahmed I]] mandó llevantar seis minaretes na [[Mezquita Azul]] de [[Istambul]], foi criticáu porque hasta entós namái tenía esi númberu ''[[Masjid al-Haram]]'' ("la mezquita sagrada" de [[La Meca]], onde se curia la ''[[Kaaba]]''); el [[sultán]] solucionó'l problema mandando construyir un séptimu alminar en [[La Meca]].<ref>[http://books.google.es/books?id=ULivNxU67ycC&pg=PA146&lpg=PA146&dq=minaretes+ahmed+sultan&source=bl&ots=bulCNvogbW&sig=me9LNVIg07ocXSbq4KCDPSxLi3A&hl=ye&sa=X&ei=QagXUN3YEoixhAeuyoDICA&vei=0CE0Q6AEwBA#v=onepage&q=minaretes%20ahmed%20sultan&f=false ''Libya antiqua''], L'Erma di Brestschneider, 1995, ISBN 88-7062-934-1, vol. 1, pg. 146.</ref>
Nel [[Magreb]] les mezquites suelen tener namái unu, de planta cuadrada.
