Diferencies ente revisiones de «Configuración electrónica»

La enerxía asociada a un electrón ye la que tien nel so orbital. La enerxía d'una configuración tien, a menudu, un valor aprosimáuaproximáu al sumatoriu de la enerxía de cada electrón, descartándose nel cálculu les interacciones ente electrones. La configuración que correspuende al nivel más baxu d'enerxía llámase [[estáu estacionariu (mecánica cuántica)|estáu estacionariu]] del átomu; cualisquier otra configuración ye un [[estáu escitáu (mecánica cuántica)|estáu escitáu]]. Asina, por exemplu, l'estáu estacionariu del átomu de [[sodiu]] ye la configuración 1s²2s²2p⁶3s¹, como puede deducise fácilmente de l'aplicación del principiu d'Aufbau. El primer estáu escitáu obtiénse llevando un electrón del orbital 3s al 3p pa obtener la configuración 1s²2s²2p⁶3p, conocida abreviadamente como nivel 3p del átomu de sodiu. Los átomos pueden pasar d'una configuración a otra emitiendo o absorbiendo enerxía. Nuna [[llámpara de vapor de sodiu]], por exemplu, los átomos de sodiu son escitaos al so nivel 3p por una descarga eléctrica, y vuelven a la so configuración estacionaria emitiendo lluz mariella con una [[llonxitú d'onda]] de 589 nm.

Esti enfoque ye lleváu un pasu más allá na [[química computacional]], que tenta siempre de facer estimaciones cuantitatives de les propiedaes químiques. Demientres munchos años la mayoría d'esos cálculos usaben una aprosimaciónaproximación LCAO (sigles de "combinación lineal d'orbitales atómicos"), usando un conxuntu de bases d'orbitales atómicos grande y complexu como puntu de partida. L'últimu pasu nesos cálculos ye l'asignación d'electrones a los diversos orbitales moleculares acordies col principiu d'Aufbau. Nostante, non toos los métodos de la química computacional tán basaos na configuración electrónica; la teoría de la densidá funcional, por exemplu, nun la utiliza.