Diferencies ente revisiones de «Arquiteutura del Renacimientu»

* '''Visión profana sobre temes relixoses''': los valores clásicos, dende'l puntu de vista del [[cristianismu]], d'enorme influenciainfluyencia nesti periodu (teniendo en cuenta que la Renacencia surde en [[Italia]], onde la presencia de la [[Ilesia católica]] foi decisiva pal arte), yeren consideraos [[Paganismu|paganos]] y de calter pecaminosu.

Paradójicamente, l'asimilación de les idees anticlásicas forxaes nel Manierismu (que más que la fase final del Renacimientu puede considerara un estilu nuevo y opuesto) foi lo que causó'l definitivu trunfu del ''gustu italianu''. La tratadística clásica taba yá dafechu desenvuelta, de forma que los arquiteutos de fora d'Italia apoderaben polo xeneral les regles compositivas clásiques y la so teoríes, lo que yá-yos dexaba tomase ciertes llicencies creatives. D'esta forma, la introducción de la Renacencia n'Europa foi en gran midida un [[eclecticismu]] ente les pervivencies medievales y traces post-renacentistes; amás de diferir en cada país, según la distinta forma en que la influenciainfluyencia italiana dotó d'elementos nuevos al so contestu propiu de base medieval.

Forxóse una arquiteutura con característiques propies bien acusaes, nes que s'incluyíen influenciesinfluyencies del [[mudéxar]] local, del [[góticu flamíxeru]] del norte y de l'arquiteutura italiana. Esti eclécticu estilu español, de caracterización aldericada, recibió'l nome de "platerescu" poles desaxeradamente decoraes fachaes de los sos edificios, que se comparaben al entrevesgáu y detallista trabayu de los [[Platería|plateros]].

Col pasu de les décades, la influenciainfluyencia del Góticu foi escayendo, llegándose a algamar un estilu más depuráu y ortodoxu dende'l puntu de vista de les formes clásiques. El purismu caracterizar por una mayor austeridá decorativa, que se llinda a dellos elementos concretos, xeneralmente d'inspiración grecorromana. Hai un ciertu cansanciu de la esuberancia decorativa italianizante a metá del sieglu XVI ya impónense los edificios d'aspeutu más sele, harmónicu y equilibráu. Dellos arquiteutos consiguen reciclar la so producción tardientu-gótica pa empecipiase nesti nuevu estilu: tal ye'l casu, por casu, de [[Alonso de Covarrubias]], [[Rodrigo Gil de Hontañón]] y [[Pedro de Ibarra]]. Amás del Pandu, onde desenvuelven la so obra éstos, un estraordinariu centru de la producción renacentista alcontrar en [[Andalucía]], onde destaquen les figures de [[Diego de Siloé]] (fachada de la [[Catedral de Granada]] y [[Sacra Capiya del Salvador]] de [[Úbeda]]), [[Pedro Machuca]] (el más decididamente clásicu, cola so atrevida intervención na [[Alhambra de Granada]]: el [[Palaciu de Carlos V]]), [[Andrés de Vandelvira]] (catedrales [[Catedral de Xaén|de Xaén]] y [[Catedral de Baeza|de Baeza]]) y [[Diego de Riañu]] ([[Casa consistorial de Sevilla|Conceyu de Sevilla]]).

La influenciainfluyencia de la tratadística italiana, especialmente de [[Sebastiano Serlio]], dexó denominar esta dómina como ''fase serliana''. Ye bien notable qu'España fuera'l primer país en desenvolver una lliteratura arquitectónica propia dientro de los cánones renacentitas, con [[Diego de Sagredo]] (''Les Midíes del Romanu'', 1526).

L'alloñanza d'esta zona con al respective de Italia esleió la influenciainfluyencia del Renacimientu, pero esisten pervalibles exemplos d'edificaciones que combinen elementos renacentistes cola tradición arquitectónica local. En [[Hungría]], yá antes de la segunda metá del sieglu XV construyeron cases d'estilu italianu. El rei húngaru [[Matías Corvino]] contrató a constructores y escultores italianos, unu de los cualos, [[Aristóteles Fioravanti]], viaxó d'Hungría a [[Moscú]] pa llevantar la Catedral de l'Asunción nel [[Kremlin]]. Sol reináu de [[Luis II d'Hungría y Bohemia]], construyóse la Capiya Bakócz de la Catedral de [[Esztergom]], exemplu de decoración renacentista. Otres obres influyíes pola Renacencia n'Europa oriental son, en [[Polonia]] el [[Castillo de Wawel]], la Capiya de Segismundo en [[Cracovia]] y les ciudaes de [[Zamość]] y [[Tarnów]]; en [[Lituania]] el Palaciu Real y les Ilesies de San Miguel y San Esteban de [[Vilna]]; y na [[República Checa]] la llocalidá de [[Telč]], el palaciu de branu de la Reina Anna ([[Xardín Real (Praga)|Belvedere]]) del [[Castillo de Praga|Castillo]] de [[Praga]]<ref>[https://www.prague.eu/ye/oxeto/llugares/880/castiellu-de-praga-palacete-de-branu-de-la reina-anna-letohradek-kralovny-anny], páxina oficial de turismu de Praga, </ref> o'l ''Castillo de [[Český Krumlov]].

En [[Inglaterra]] les formes de la renacencia italiana van tardar muncho más tiempu n'imponese que n'España o Francia. Mientres el periodu final del sieglu XV y tol sieglu XVI, desenvolvióse'l denomináu [[estilu Tudor]], un allongamientu del góticu con marcaes característiques locales ingleses. A finales del sieglu XVI y empiezos del XVII, la denominada [[arquiteutura isabelina]] significó una apertura a influenciesinfluyencies esternes, ente les que taben les italianes, pero tamién les de l'arquiteutura holandesa.

''[[Hatfield House]]'' foi mandada a construyir na so totalidá por [[Robert Cecil]], primer conde de Salisbury, ente 1607 y 1611, y ye l'exemplu perfectu de l'arquiteutura de transición ente l'estilu Tudor y la Renacencia. L'edificiu conxuga una nala Tudor, con ventanales con parteluz y teyáu almenado y dos ales claramente influyida poles fachaes de los ''[[palazzo|palazzi]]'' italianos. La so fachada central, originariamente en forma de [[logia (arquiteutura)|logia]] abierta, fuera atribuyida a Iñigo Jones, anque l'antoxana central d'estilu xacobín, fai probablemente falsa esta atribución. Dientro, la ellaborada escalera tallada amuesa la influenciainfluyencia italiana na ornamentación inglesa.

Posteriores arquiteutos, como'l venecianu [[Giacomo Leoni]], mientres el sieglu siguiente, afixeron y modificaron l'estilu p'afaelo al paisaxe y gustu inglés, calteniéndose'l gustu pola influenciainfluyencia italiana nos edificios. [[Lyme Park|Lyme Hall]] en [[Cheshire]] ye un exemplu sobeyosu d'esti enclín.

La influenciainfluyencia de l'arquiteutura<ref>[http://www.arkiplus.com/ Tou sobre l'arquiteutura y la construcción]</ref> renacentista italiana pervivió n'especial nel ámbitu anglosaxón, a consecuencia del [[Palladianismo]], forma d'interpretación peculiar de l'arquiteutura de Palladio, que mantedría el clasicismu hasta la llegada d'estilos más modernos como'l [[Arquiteutura neoclásica|Neoclasicismu]]. Mientres el sieglu XIX, producióse un [[historicismu]] neorrenacentista especialmente importante nel [[Reinu Xuníu]] y [[Norteamérica]].