Diferencies ente revisiones de «Francesco Borromini»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Preferencies llingüístiques |
m Preferencies llingüístiques |
||
Llinia 51:
Ta soterráu nun llugar semi-ocultu na ilesia de [[San Juan de los Florentinos]] en Roma.
== Llinguaxe
La obra de Borromini resulta bien orixinal, ensin precedentes claros salvu la influencia parcial de Miguel Ángel, a quien l'arquiteutu almiraba.Ente los principales elementos y criterios
# '''Orde xigante''', utilizáu en forma complementaria y alternada.
Llinia 66:
[[Archivu:Roman architecture.jpg|thumb|Fachada de [[San Carlo alle Quattro Fontane]].]]
{{AP|San Carlo alle Quattro Fontane}}
Ente [[1634]] y [[1637]] el so primer encargu independiente foi la reconstrucción de la ilesia de [[San Carlo alle Quattro Fontane]] , tamién llamada ''San Carlino''. La fachada terminaríase muncho más tarde, a la fin de la so carrera, amontando'l valor
Borromini evitó la linearidad del clasicismu y escoyó un esquema oval, que representara la cosmovisión d'esi entós, en llugar de la más simple forma circular, utilizada na Renacencia, so una cúpula tamién oval estructurada por aciu un sistema de cruces y octógonos que se van amenorgando hasta la llinterna cimera, fonte de tola lluminosidá del escuru interior<ref>El modernu llume eléctrico hai desdibuxáu esti efeutu</ref> L'edificiu ye pequeñu, una y bones la fachada entera podría caber n'unu de les pilastres de la [[Basílica de San Pedro]].<ref>Siegfried Giedion, en ''"Espaciu, Tiempu y Arquiteutura"'', 1941</ref>
Llinia 90:
Ente 1640 y 1650 Borromini trabayó nel diseñu de la ilesia de [[Sant'Ivo alla Sapienza]] y los sos xardinos, cerca del palaciu de la Universidá de Roma La Sapienza . Primeramente fuera la ilesia del ximnasiu romanu. Borromini foi encamentáu pal trabayu en 1632, pol dempués supervisor de les obres del Palazzo Barberini, [[Gian Lorenzo Bernini]]. L'edificiu, como munchos na estrecha Roma, ye modificáu poles perspectives esteriores; foi construyíu al estremu del llargu patiu diseñáu por [[Giacomo della Porta]].
La [[cúpula]] y la torre coclear son peculiares y reflexen la idiosincrasia de los motivos
Les columnes interiores distribúyense sobre puntos d'un círculu. La fusión ente los escesos febril y dinámicu del barrocu y la xeometría racionalista constitúin un llogru escelente pa una ilesia perteneciente a una institución papal d'altos estudios.
| |||