Diferencies ente revisiones de «Pazo de San Lourenzo de Trasouto»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Vsuarezp treslladó la páxina "Pazu de San Llorienzu de Trasouto" a "Pazo de San Lourenzo de Trasouto" ensin dexar una redireición |
m Preferencies llingüístiques |
||
Llinia 1:
El '''pazu''' o '''cenobiu de San Llorienzu de Trasouto''' ye un pazu y antiguu [[cenobiu]] franciscanu asitiáu a un llau del encinal de San Llorienzu, na ciudá de [[Santiago de Compostela]]. El conxuntu cunta con un recintu amuralláu qu'ocupa una superficie de más de 40.000 m²; ta incluyíu dende [[1979]] como [[Bien d'interés cultural|Bien d'Interés Cultural]] - Patrimoniu Artísticu Nacional. Ye sobresaliente'l so xardín de [[Buxus sempervirens|boxes]].
== Hestoria y
Mandólu construyir l'obispu de [[Zamora]] Martín Arias, en 1216 ([[sieglu XIII]]), cuando fundó una [[capiella]]. Nél pasu una nuechi l'emperador [[Carlos I d'España y V d'Alemaña|Carlos V]] en [[1520]]. Dende'l sieglu XV ye propiedá de los Condes d'Altamira, que lu cedieron a la Orde Franciscana. Nel [[sieglu XVIII]] construyóse'l claustru, la sacristía ya irguióse un cruceru, dempués de camudar la ilesia a cruz llatina, con una nave en cuatru tramos y bóvedes de cañón. De la ilesia románica caltiénense tres tramos de la nave y el pórticu de la entrada.
Llinia 8:
Nel cruceru esisten otros dos retablos, tamién d'orixe sevillanu. El del Evanxeliu tien la estética del sieglu XVI, con una representación de la Virxe de la Cadeira, recordando la obra de Jerónimo Hernández, ye una copia d'un llenzu de Bartolomé Esteban Murillo, ''Os nenos da cuncha''; mientres tanto, el de la Epístola tien traces de pertenecer al segundu terciu del sieglu XVIII, representándose a Santa Ana enseñando a lleer a la Virxe, nun estilu prósimu al del escultor José Montes de Oca. Destácase tamién la imaxe de la Virxe col Neñu, obra de l'escultor Juan Martínez Montañés.
La portada llateral data de 1760; nella alcuéntrase un nichu con una imaxe de San Llorienzu. El claustru tien dos pisos, con arcos de mediu puntu. Nel llau occidental, una escalinata de piedra conduz a una fonte coronada por una escultura de la [[María (madre de Xesús)|Virxe]] cubierta
Nel sieglu XIX, dempués de la toma, los Duques de Soma y Medina de les Torres (propietarios y descendientes de los condes d'Altamira actuales), restauráronlu pal so usu como residencia.
| |||