Diferencies ente revisiones de «Matrimoniu»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Correición de topónimos (cartafueyu países) |
m Preferencies llingüístiques |
||
Llinia 14:
== Etimoloxía ==
[[Archivu:Van Eyck - Arnolfini Portrait.jpg|thumb|Retrato del matrimoniu Arnolfini, por<br/>[[Jan van Eyck]].]]
L'orixe etimolóxicu de la
Pa una comprensión más amplia de la espresión "matrimoniu" nel so aspeutu etimolóxicu en munches de les [[Llingües romániques]] tien de tenese en cuenta'l conceutu del contratu de [[Matrimoniu (Derechu romanu)|matrimoniu]] consideráu pol [[Derechu Romanu]], que tien el so fundamentu na idea de que la posibilidá de ser [[madre]], que la naturaleza da a la muyer núbil, llevar a procrear una [[familia]] con un home. Pa la so meyor comprensión tamién podemos definila como la unión ente un home y una muyer, siendo asina (matris/madre) y monium, curiáu del (Padre/home/home) de la (matris/madre).
Una llectura más neutra -pola so fidelidá a la pura etimoloxía de los dos términos que componen la
En contraste con esi conceutu occidental puede mentase el casu del [[idioma árabe]], nel que ye entendíu como «contratu de coitu» o «contratu de penetración», según la traducción de la espresión عَقْد نِكاح (''`aqd nikāḩ'') al español.{{demostrar}} Con tou, el términu más usáu n'árabe pa referise a esta institución ye زَواج (''zawāý''), que lliteralmente significa «unión, axugamientu».<ref>{{Cita llibru|títulu=Babylon Arabic-English|editorial=Babylon Ltd.|añu=2007}}</ref>
Llinia 27:
Na sociedá pagana'l matrimoniu nun yera la norma, el matrimoniu yera utilizáu solo polos poderosos, poles clases altes. Na [[antigua Roma]] la castidá nun yera una virtú, nun yera necesariu contraer matrimoniu pa tener relaciones sexuales nin pa tener fíos. Solamente cuando un miembru d'una clase social elevada deseyaba tresmitir el so patrimoniu a los sos descendientes directos, en cuenta de que lo reciban otros miembros de la familia o los sos amigos, decidía casase. Pero la mayor parte de les vegaes mandábase los bienes a un amigu o una persona bien quería, non a los fíos. Cuando s'escarecía de patrimoniu o bienes el matrimoniu yera un trámite prescindible, los esclavos directamente escarecíen del derechu de faelo.<ref name="Veyne"/>
El [[idioma griegu|griegu]] nin siquier tien una
<br />
N'Atenes, na [[Grecia clásica]], pal actu por aciu el cual un varón comprometer a xunise a una muyer, utilizábase'l vocablu [[griegu antiguu|griegu]] ἐγγύη, ''engúê'', lliteralmente la garantía, la caución, esto ye, l'actu pol cual el padre cabeza de familia apurría la so fía a otru home. La ciudá nun yera testigu nin rexistraba nenguna acta pa esti acontecimientu priváu ente dos families. Esti contratu solo realizábase cuando esistía patrimoniu pa heredar. Los herederos de [[la muyer na Antigua Grecia]] yeren los fíos pero non el maríu.<ref name="mosse">{{Cita llibru|apellíu=Mosse|nome=Claude|añu=1990|títulu=La muyer na Grecia Clásica|editorial=Madrid, Nerea|isbn=ISBN 84-86763-29-0}}</ref>
| |||