Diferencies ente revisiones de «Cincuesma»
Contenido eliminado Contenido añadido
m correiciones |
m Preferencies llingüístiques |
||
Llinia 1:
{{Ficha de fiesta |nome =
|nome_oficial =
|moteyo =
|imagen
|imaxe_tamañu =
|imagen_pie =
|tipu =
|celebrada_por
|allugamientu =
|empiezo =
|términu =
|fecha =
|estáu =
|organizador
|participantes
|motivu =
|significáu =
|costumes
|rellacionada_con=
|anterior
|siguiente =
|web
|otru1_nome =
|otru1
|otru2_nome =
|otru2
|otru3_nome =
|otru3
}}
:''Pal puntu de vista xudíu d'esta fiesta, vease [[Shavuot]].''
Llinia 40:
== Pentecostés nel Antiguu Testamentu ==
El fondu históricu de tal celebración basar na fiesta selmanal xudía llamada [[Shavuot]] (fiesta de les selmanes), mientres la cual celébrase'l quincuaxésimu día de l'apaición de Dios nel [[monte Sinaí]]. Poro, nel día de Pentecostés tamién se celebra
Pentecostés yera una de los trés grandes fiestes xudíes y pa celebralo gran cantidá d'ellos xubíen a [[Xerusalén]] pa dar gracies a Dios y adora-y nel [[Templu de Xerusalén| Templu]]. A los 50 díes de la Pascua, los xudíos celebraben la Fiesta de los siete selmanes» o «Fiesta de les selmanes»,<ref group="lower-alpha">[https://www.biblegateway.com/passage/?search=Éxodu%2034%3A22&version=RVR1960;NVI Éxodu 34, 22].</ref> que nos sos oríxenes tenía calter agrícola. Trátase de la festividá de la recueya, día de gayola y d'acción de gracies,<ref group="lower-alpha">[https://www.biblegateway.com/passage/?search=Éxodu+23%3A16&version=RVR1960;NVI Éxodu 23, 16].</ref> en que s'ufiertaben les primicias de lo producío pela tierra. Taba axustáu que la celebración tenía de festexase siete semana dempués de que s'empezar el primer llabor de la siega. Venía indicáu de la siguiente manera:
{{cita|:«Vais Cuntar siete semana enteres a partir del día siguiente al sábadu, dende'l día en que llevaríais la faxina de la ufrienda mecida, hasta a otru día al séptimu sábadu, vais cuntar cincuenta díes...» (Levítico 23, 15-16).<ref name="Gran Enciclopedia Rialp" />}}
polo que se trataba d'una fiesta móvil nel calendariu, yá que la so fecha dependía del ritmu de l'agricultura. Esta fixación tien delles interpretaciones según el sentíu que se dea a la
Más tarde, esta celebración convertir n'alcordanza y conmemoración de
== Pentecostés nel Nuevu Testamentu ==
Llinia 55:
Nel cristianismu, Pentecostés ye'l frutu de la obra realizada por [[Cristu]], la resultancia de los sos merecimientos.<ref name="Cabodevilla">{{cita llibru |apellíu= Cabodevilla |nombre= José María |capítulu= "Quedo con vós hasta'l fin de los sieglos": L'espíritu de Cristu |títulu= Cristu vivu. Vida de Cristu y vida cristiana |edición= 5a. |añu= 1977|editorial= Biblioteca d'Autores Cristianos |ubicación= Madrid |isbn= 978-84-220-0267-3}}</ref> Nel [[Nuevu Testamentu]] dizse dacuando que foi'l mesmu Cristu a cencielles quien unvió al ''Paráclito'', tamién traducíu como ''Consolador'', en referencia al Espíritu Santu.<ref group="lower-alpha">[https://www.biblegateway.com/passage/?search=Juan+16%3A7&version=RVR1960;NVI Juan 16, 7].</ref> Otres vegaes que foi'l Padre pero, o bien a ruegos de Cristu,<ref group="lower-alpha">[https://www.biblegateway.com/passage/?search=Juan+14%3A16&version=RVR1960;NVI Juan 14, 16].</ref> o bien en nome de Cristu.<ref group="lower-alpha">[https://www.biblegateway.com/passage/?search=Juan+14%3A26&version=RVR1960;NVI Juan 14, 26].</ref> Nuna ocasión afírmase que lo unvió Cristu de parte del Padre.<ref group="lower-alpha">[https://www.biblegateway.com/passage/?search=Juan+15%3A26&version=RVR1960;NVI Juan 15:26].</ref> Según Cabodevilla, toes estes espresiones denotan lo mesmo: la emisión del Espíritu per parte del Padre y del Fíu.<ref name="Cabodevilla" /> El [[Apocalipsis]] poner de manifiestu na siguiente frase: ''Un ríu d'agua vivo, resplandorientu como'l cristal, saliendo del tronu de Dios y del Corderu''.<ref group="lower-alpha">[https://www.biblegateway.com/passage/?search=Apocalipsis+22%3A1&version=RVR1960;NVI Apocalipsis 22, 1].</ref><ref name="Gran Enciclopedia Rialp" />
Según los [[Nuevu Testamentu|escritos neotestamentarios]], l'Espíritu Santu ye l'Espíritu de Cristu».<ref
Foi [[Simón Pedro]] el primeru en explicitar el significáu del acontecimientu de Pentecostés nel so discursu pronunciáu esi mesmu día.<ref group="lower-alpha">Esi discursu ye recoyíu en [https://www.biblegateway.com/passage/?search=Fechos+2%3A14-36&version=RVR1960;NVI Fechos 2, 14-36].</ref> Yera l'empiezu de la efusión del Espíritu Santu que Dios prometiera pa la plenitú de los tiempos». Esos últimos tiempos, de los que se falaba nel [[Llibru de Joel]],<ref group="lower-alpha">[https://www.biblegateway.com/passage/?search=Joel%202%3A28-32&version=RVR1960;DHH Joel 2, 28-32 (3, 1-5 na Biblia hebrea y na Biblia católica)].</ref> Nel [[Llibru de Ezequiel]],<ref group="lower-alpha">[https://www.biblegateway.com/passage/?search=Ezequiel+36%3A27&version=RVR1960;NVI Ezequiel 36, 27].</ref> y, a lo último, nos [[Fechos de los Apóstoles]],<ref group="lower-alpha">[https://www.biblegateway.com/passage/?search=Fechos+2%3A16-18&version=RVR1960;NVI Fechos 2, 16-18].</ref> empezaron cola muerte y resurrección de Xesucristo, que la so señal foi la de faer falar a los apóstoles como verdaderos profetes por aciu la efusión del Espíritu Santu.<ref name="Gran Enciclopedia Rialp" />
Llinia 78:
Na Ilesia, la venida del Espíritu Santu en Pentecostés nun foi un fechu aislláu sinón que la ta santificando de cutio, tamién a cada alma al traviés de les sos innumberables inspiraciones que, según san [[Francisco de Sales]] son:
{{cita|(...) tolos curiosos, movimientos, reproches y reconcomios interiores, lluces y conocencies que Dios obra en nós, previniendo'l nuesu corazón coles sos bendiciones, pol so cuidu y amor paternal,
Pentecostés ye la confirmación de la promesa de Jesús: «Dientro de pocos díes vais ser bautizaos nel Espíritu Santu».<ref group="lower-alpha">[https://www.biblegateway.com/passage/?search=Fechos+1%3A5&version=RVR1960;NVI Fechos 1, 5].</ref> Esto pon de manifiestu dellos aspeutos, ente los que se destacar:<ref name="Grelot"/>
Llinia 87:
* La constitución d'una comunidá abierta a tolos pueblos. Esto vese simbolizáu pol llamáu ''milagru de Pentecostés'': toos oyíen falar a los apóstoles nel so propiu idioma.<ref group="lower-alpha">[https://www.biblegateway.com/passage/?search=Fechos+2%3A1-11&version=RVR1960;NVI Fechos 2, 1-11].</ref> Ente que na soberbia de la construcción de la [[torre de Babel]] terminaron per confundir se toles llingües, de forma que naide podía entender al otru a puntu tal de quedar esa construcción inconclusa,<ref group="lower-alpha">[https://www.biblegateway.com/passage/?search=Xénesis+11%3A1-9&version=RVR1960;NVI Xénesis 11, 1-9].</ref> Pentecostés visualízase como la restauración de la unidá perdida en Babel.
* Si daquién tien l'Espíritu de Jesús, realiza los mesmos xestos de Jesús: anuncia la
== Calendariu ==
Llinia 235:
== Bibliografía ==
* {{cita llibru|apellíos = de Surgy|nombre = Paul|capítulu= Pentecostés |títulu = Vocabulariu de teoloxía bíblica|edición = 18a.| ubicación = Barcelona (España)|editor= Léon-Dufour, Xavier |editorial = Biblioteca Herder|añu= 2001| páxines = 679-680|isbn = 978-84-254-0809-0}}
* {{cita llibru|apellido = Fernández Carbajal|nombre = Francisco|capítulu= 96. Solemnidá de Pentecostés |títulu = Falar con Dios|edición =| ubicación=Madrid |editor= |editorial=Ediciones
=== Bibliografía adicional ===
* {{cita llibru|apellíos= Keating |nombre= Thomas|capítulu= El misteriu de Pentecostés |títulu= El misteriu de Cristu: la lliturxa como una esperiencia espiritual |allugamientu= New York, NY (EE. UU.)|editorial= The Continuum International Publishing Group |añu= 2005|páxines= 93-96|isbn= 0-8264-1173-8|url= http://books.google.com.ar/books?id=cw-QBK2WoaUC&pg=PA93&dq=Pentecost%C3%A9s&hl=ye&sa=X&ei=DHW9T9a7KMqSgwfr3eW1Dw&vei=0CEgQ6AEwBDgK#v=onepage&q=Pentecost%C3%A9s&f=false }}
| |||