|
Anguaño, en [[Istria]], queden solamente cerca de 2.000 falantes d'esta llingua, na so mayoría vieyos, polo cual la [[Unesco]] calificó'l istriano como una llingua en peligru d'estinción.
== Clasificación llingüística ==
El istriano ye una llingua neollatina de clasificación dudosa, por cuenta de les singularidaes de la llingua que siempres tuvo un númberu pequeñu de falantes. El istriano foi clasificáu de distintes maneres por distintos autores:
* [[Indoeuropéu]]
* como una [[llingües retorromániques|llingua retorrománica]] rellacionada col [[idioma ladín|ladin]] de los [[Alpes]]. Según el llingüista italianu [[Matteo Bartoli]], el ladín estender hasta Istria hasta'l sieglu X, dende'l sur de [[Istria]] a [[Friuli]] y a la área oriental de [[Suiza]].<ref>Bartoli, Matteo. ''-y parlate italiane della Venezia Giulia y della Dalmazia''. Tipografia italo-orientale. Grottaferrata 1919.</ref>
** [[Llingües itáliques|Itálicu]]
* como un [[Dialeutos septentrionales del italianu|dialeutu septentrional del italianu]], non rellacionáu col [[idioma vénetu]] o con otres [[llingües galoitalianas]] (opinión compartida por [[Tullio De Mauro]] y [[Maurizio Dardano]]);
*** [[Llingües romániques|Románicu]]
* Como una variedá de transición ente'l [[idioma vénetu]] y el estinguíu [[idioma dálmata]];{{cita riquida}}
**** Románicu occidental
* Como una llingua independiente dientro del [[llingües italo-dálmates|grupu italo-dálmata]], *
***** Cisalpinu
Como una llingua romance independiente.<ref>[http://www.ethnologue.org/show_language.asp?code=ist Ethnologue entry for Istriot]</ref>
Cuando [[Istria]] yera una rexón del [[Reinu d'Italia (1861-1946)|reinu d'Italia]], el istriano foi consideráu poles autoridaes como una variante del vénetu.<ref>Tagliavini, Carlo. ''-y origini delle lingue neolatine''. Patron Ed. Bologna 1982.</ref>
| 