Diferencies ente revisiones de «Hans-Georg Gadamer»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Preferencies llingüístiques |
m Preferencies llingüístiques: -"acción" +"aición" |
||
Llinia 35:
"La ciencia histórica del sieglu XIX ye'l frutu más sobeyosu de la [[Ilustración]] y pollo supón una rotura cola continuidá de sentíu de la tradición", pero tenemos de buscar entender el procesu históricu sobreponiéndonos inclusive al prexuiciu de la Ilustración y asina entender la finitud del nuesu ser y de la nuesa conciencia histórica. Pa Gadamer la razón ye real ya histórica, ta dada non de manera bonal sinón qu'apaez “siempres referida a lo dao no cual exerzse”, tou individuu densedólcase dientro de la hestoria a la cual pertenez y de la cual nun puede escapar por cuenta de les relaciones de configuración de la so ser en función a ella. L'individuu ye un ser históricu-espaciu-temporal.
Esti individuu históricu por tantu nun puede entendese dende'l paradigma de la [[Ilustración]], ante él actúa tamién l'autoridá que ye aceptada nun actu racional y de llibertá. L'autoridá ye lexítima en cuanto l'individuu acepta'l so llindáu ser y confía nun TU que conoz meyor y más qu'él. Una forma d'autoridá que subyace y manifiéstase anónimamente ye la tradición, que determina en gran midida les nueses
D'esta miente l'individuu que pertenez a cualquier forma institucional, ta delimitado nel so comportamientu por una tradición, que confier a ésti un conxuntu de prexuicios colos cualos entiende y entiéndese a sigo mesmu dientro del procesu históricu que vive, los prexuicios son componentes a la realidá histórica de too individuu y confiéren-y categoríes a priori pa entender, esti entender ye una integración del pasáu y del presente que s'espresa en munches formes culturales y que son indesligables del procesu históricu, d'esta miente los prexuicios, nel individuu, son la realidá histórica de la so ser.
| |||