Revisión a fecha de 10:57 22 abr 2019 editar XabatuBot (alderique \| contribuciones) Bots, Exenciones de bloqueos IP 1 394 825 ediciones m Correición de topónimos ← Edición más antigua		Revisión a fecha de 21:34 24 may 2019 editar desfacer XabatuBot (alderique \| contribuciones) Bots, Exenciones de bloqueos IP 1 394 825 ediciones m Preferencies llingüístiques: -"acción" +"aición" Edición más nueva →
Llinia 1: {{persona}} '''Lluis XI de Francia''', moteyáu '''el Prudente''' y monarca absolutista ([[Bourges]], [[3 de xunetu]] de [[1423]] - [[Plessis--yos-Tours]], [[30 d'agostu]] de [[1483]]), rei de [[Francia]] ente [[1461]] y [[1483]]. Tola so ~~acción~~aición política emponer a l'afirmación de l'autoridá del monarca frente a los derechos de la nobleza y el cleru derivaos de privilexos feudales; al tomar parte activa na construcción d'una monarquía autoritaria, centralista y absoluta, ganóse la enemistá de parte de la nobleza tradicional. == Biografía == Llinia 9: En mayu de [[1439]], Carlos VII nomar Llugarteniente Xeneral en Languedoc. Luis pudo escoyer personalmente a los sos conseyeros y capitanes. N'avientu d'esi mesmu añu foi tresferíu a [[Poitou]], esta vegada ensin poder decisoriu. En febreru del añu siguiente, tres un alcuentru con Xuan II [[Ducáu de Alençon\|Duque de Alençon]], xunir a la ''Praguerie'', revuelta de los grandes señores que s'atopaben insatisfechos, que taba compuesta polos Condes [[Jean de Dunois]], el Mariscal La Fayette y Jorge de la Trémoille. La rebelión del Delfín puede esplicase pola falta de responsabilidá a la que lo sometió'l so padre, quien constatara los efectos desastrosos de los herederos del tronu a la unidá de los reinos. La so oposición foi rápido reprimida, Luis tuvo que faer un actu de sumisión en [[Cusset]] y apurrir otres garantíes pa caltener la so [[Delfinado]]. En [[1441]] Luis retoma la llucha contra les ~~facciones~~faiciones ingleses y borgoñesas, comandando al Exércitu Real na Batalla de [[Pontoise]] y dos años más tarde condució una campaña contra Xuan IV de Armagnac, un gran vasallu rebalbu. En [[1444]] recibe l'encargu de sacar del reinu a les compañíes de soldaos mercenarios (los armañaques o ''Écorcheurs'', degolladores) que se quedaren ensin soldada y que vivíen del pillaje, y dirixóse a Alsacia y [[Suiza]]. El [[26 d'agostu]] d'esi mesmu añu tomó parte na [[Batalla del Birs]] a les puertes de [[Basilea]], na que foi aniquiláu un contingente de confederaos que saliera al so alcuentru. El Delfín axustó'l Tratáu de [[Ensisheim]] que llevó a la paz el [[26 de setiembre]] d'esi mesmu añu. Por esto foi compensáu col nomamientu de Protector del [[El Condao Venaissin]]. [[Archivu:Charlotte de Savoie.jpg\|thumb\|left\|150px\|Carlota de Saboya, segunda esposa de Lluis XI.]] Mentanto, dende 1437, recibía una pensión real de 21.000 llibres. Cabo añedir les subvenciones concedíes polos estaos nos que cobraba pol usu de la carretera. Sicasí, quedóse insatisfechu cola so situación. Sentíase atayáu, yá que se retirara la Praguerie del Delfinado. En 1446, dempués de conspirar contra Agnes Sorel y Pierre de Breze (favoritu del Rei), foi espulsáu de la corte y abelugóse nos sos dominios. Llinia 24: Una vegada convertíu en Rei'l so principal adversariu foi [[Carlos el Temerariu]], quien yera socesor de [[Felipe III de Borgoña]]. La so primer ~~acción~~aición como rei foi la d'encargase del problema de socesión de [[Aragón]]. El conflictu españó en [[1458]] tres la muerte d'[[Alfonso V d'Aragón\|Alfonso V]], el tronu yera apostáu pol hermanu del difuntu [[Xuan II d'Aragón]] y el so propiu fíu [[Carlos de Viana]]. Esti postreru foi atopáu muertu en septiembre de [[1461]], lo que fai españar una guerra civil ente Xuan II y les ciudaessobremanera [[Barcelona]]. Lluis XI trató d'aliase colos Condaos de [[Cataluña]], pero Xuan II ufiérta-y los territorios catalanes de Rosellón y Cerdaña en cuenta de el so sofitu. El [[15 de xunetu]] de [[1459]] naz el so primer fíu Joaquín, quien finó al poco tiempu, la so segunda fía, [[Ana de Francia\|Ana]] nació en [[1461]] quien se casaría con [[Pedro II de Borbón]]. La so tercer fía, [[Juana de Valois, duquesa de Berry\|Juana]] , nació en [[1464]] y al poco tiempu rescampló que la pequeña yera deforme. Por esto decidió casala rápido col so primu alloñáu Lluis d'Orleans, futuru [[Lluis XII de Francia]] como estratexa pa torgar qu'esti primu que yera una competencia pal tronu, tuviera descendientes que se convirtieren n'amenaza.<ref> El mozu Luis nun soportaba a la so esposa y cuando efectivamente foi coronáu pide y llogra l'anulación del matrimoniu. Juana, pela so parte, quien fora evitada pol so padre y refutada pol so maríu, foi beatificada nel sieglu XVIII y canonizada el [[28 de mayu]] de [[1950]].</ref>

Diferencies ente revisiones de «Lluis XI de Francia»