Diferencies ente revisiones de «Símbolu»

El trabayu que realiza Ricoeur fuelga na busca del ''criteriu semánticu na estructura intencional de doble sentíu'' —Ricoeur, P.<ref> ''Ibid. pág. 12.''.</ref> que tien el símbolu, y na necesidá de tener en cuenta esa estructura como l'oxetu d'estudiu de la so investigación; dichu trabayu demandó reparar el símbolu a partir de dos definiciones: una 'amplia' na que la función simbólica ye estudiada a partir de los planteamientos de [[Ernst Cassirer]], gracies a los cualos Ricoeur fai una distinción ente símbolu y signu, a esta definición amplia añedir trés 'zones d'emerxencia': la fenomenoloxía de la relixón, lo onírico y l'imaxinación poética. La segunda definición ye la 'estrecha' na que'l símbolu ye vistu a partir del nexu de sentíu a sentíu qu'aprove l'analoxía.

 

 

Al respective de los trés 'zones d'emerxencia' hai dos que denotan una significación especial, les que tien que ver cola imaxinación poética y fenomenoloxía de la relixón, nesta postrera anuncia un componente esencial na investigación de Ricoeur: el [[llinguaxe]]. El símbolu na [[Fenomenoloxía (filosofía)|fenomenoloxía]] de la [[relixón]] ta amestáu a los [[ritos]] y a los [[mitos]] que constitúin el llinguaxe de lo sagrao, los símbolos nun se presenten como valores d'espresión inmediata sinón que tán inscritos nel universu del discursu onde adquieren realidá simbólica, ye entós, per mediu del llinguaxe, y concretamente de la pallabra, que la espresividá cósmica de la fenomenoloxía de la relixón puede espresase. Asina mesmu na imaxinación [[poética]], qu'entiende la importancia de la imaxe como vehículu o sida pa dar fuercia verbal a la espresión, impónense'l llinguaxe y pallabra como medios pa poder dicir al símbolu. Nesti sentíu, entendemos que ye per mediu del llinguaxe que'l símbolu puede faese ''real'', entendiendo posibilidá de realización non realidá material, sinón realidá espresiva.