Diferencies ente revisiones de «Ennio Morricone»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Preferencies llingüístiques |
mSin resumen de edición |
||
Llinia 2:
'''Ennio Morricone''' ([[Roma]], {{fecha|10|11|1928}}) ye un [[compositor]] y [[direutor d'orquesta]] [[Italia|italianu]]. Ye mundialmente conocíu por haber compuestu la [[banda sonora]] de más de 500 [[Película|películes]] y [[series de televisión]].
Les sos composiciones formaron parte de más de 20 películes galardonaes, como tamién pieces sinfóniques y corales. Destaquen, ente otros, los sos trabayos en películes del [[spaghetti western]], de la mano del so amigu [[Sergio Leone]], como ''[[Por un puñáu de dólares]]'' (1964), ''[[La muerte tenía un preciu]]'' (1965), ''[[El bonu, el feu y el malu]]'' (1966) o ''[[Hasta que llegó la so hora]]'' (1968). Sicasí, la so obra estender a ensame de xéneros de composición, convirtiéndolo asina n'unu de los compositores más versátiles de la hestoria del cine y tamién de los más influyentes del [[sieglu XX]]. Les sos composiciones pa ''[[Days of Heaven|Díes del cielu]]'', ''[[
== Biografía ==
Llinia 10:
Nos [[años 1950|año cincuenta]] recibió un diploma n'instrumentación pa banda. Tamién-y foi dau pol tamién compositor [[Goffredo Petrassi]] un diploma en composición. En 1955, Morricone dedicar a iguar la música d'otru compositores que yá taben establecíos nel cine. Al poco tiempu, Sergio Leone, un amigu de la infancia de Morricone, riquir por que fuera el compositor de les bandes sonores de les sos películes. Xuntos crearon un puntu de vista distinta del [[Western]] tradicional cola película ''Un puñáu de dólares''.
Nos [[años 1980|años 80]] y [[años 1990|90]], Morricone siguió componiendo pa Leone, como en ''[[Érase una vegada n'América]]'' (1984). Tamién compunxo pa otru direutores como [[Roland Joffé]] en ''[[
Morricone recibió dos [[premios Grammy]], dos [[Globos d'Oru]], cinco [[BAFTA]], diez [[Premiu David de Donatello|David de Donatello]], once [[Nastro d'argento]] y el [[Premiu de Música Polar]] en 2010, consideráu esti postreru como'l [[Premiu Nobel|Nobel]] de la música. En 2007, recibió'l [[Óscar honoríficu]] «poles sos magnífiques y polifacétiques contribuciones nel arte de la [[música de cine]]», amás de ser nomáu al Óscar cinco veces na categoría d'[[Óscar a la meyor banda sonora|Meyor banda sonora orixinal]]. A lo llargo de la so carrera, Morricone vendió más de 70 millones de discos.<ref>{{cita web |url=http://musica.net1news.org/morricone-contro-metodo-di-insegnamento-della-musica-a-scuola.html |títulu=Morricone contro il metodo di insegnamento della musica a scuola |fechaacceso=11 de xunu de 2014 |apellíu= |nome= |fecha=27 de xunetu de 2012 |obra=Net1News |idioma=Italianu |cita= }}</ref>
Llinia 23:
|1978||[[Óscar a la meyor banda sonora|Meyor Banda Sonora]]||''[[Days of Heaven]]''||Nomáu
|-
|1986||[[Óscar a la meyor banda sonora|Meyor Banda Sonora]]||''[[
|-
|1987||[[Óscar a la meyor banda sonora|Meyor Banda Sonora]]||''[[The Untouchables|Los intocables de Eliott Ness]]''||Nomáu
Llinia 44:
|1985||[[Globu d'Oru a la meyor banda sonora|Meyor Banda Sonora]]||''[[Érase una vegada n'América]]''||Nomáu
|-
|1987||[[Globu d'Oru a la meyor banda sonora|Meyor Banda Sonora]]||''[[
|-
|1988||[[Globu d'Oru a la meyor banda sonora|Meyor Banda Sonora]]||''[[The Untouchables|Los intocables de Eliott Ness]]''||Nomáu
Llinia 67:
|1985||[[BAFTA a la meyor música orixinal]]||''[[Érase una vegada n'América]]''||'''Ganador
|-
|1987||[[BAFTA a la meyor música orixinal]]||''[[
|-
|1988||[[BAFTA a la meyor música orixinal]]||''[[The Untouchables|Los intocables de Eliott Ness]]''||'''Ganador'''
Llinia 491:
* 1985: ''[[La cage aux folles 3, elles se marient|La xaula de les lloques (elles cásense)]]''
* 1986: ''La veneciana''
* 1986: ''[[
* 1987: ''Adiós, Moscú''
* 1987: ''Project''
| |||