Tres les civilizaciones [[Civilización minoica|minoica]] y [[Civilización micénica|micénica]], nos sieglos escuros (ente'l XIII y el XII e.C.) la fragmentación esistente na [[Hélade]] va constituyir el marcu nel que se van desenvolver pequeños nucleos políticos entamaos en ciudaes, les ''[[polis]]''.
A lo llargo del [[Dómina arcaica|periodu arcaicu]] (sieglos VIII al V e.C.) y del clásicu (sieglu V e.C.), les ''polis'' fueron la verdadera unidá política, coles sos instituciones, costumes y lleis, y constituyéronse como l'elementu identificador d'esa dómina. Nel periodu arcaicu yá se perfiló'l protagonismu de dos ciudadesciudaes, [[Esparta]] y [[Antigua Atenes|Atenes]], con modelos d'organización política estremos ente'l réxime aristocráticu y la democracia. L'actividá de les ''polis'' escontra ultramar foi un elementu importante de la so propia esistencia y dio llugar a lluches hexemóniques ente elles y al desenvolvimientu d'un procesu d'espansión colonial pola [[cuenca mediterránea]]. La decadencia de les ''polis'' favoreció la so absorción pol [[reinu de Macedonia]] a mediaos del sieglu IV e.C. y l'entamu d'un periodu con unes connotaciones nueves, l'[[Periodu helenísticu|helenísticu]], pol que la unificación de Grecia daría pasu con [[Alexandru Magno]] a la construcción d'un Imperiu, sometiendo al [[Imperiu aqueménida]] y al [[Periodu tardíu d'Exiptu|exipciu]]. D'acordies con dellos especialistes, nesta fase la hestoria de Grecia volvía formar parte de la hestoria d'Oriente y peracabaríase la síntesis ente l'helenismu y l'orientalismu. La civilización griega desenvolver nel estremu nordés del [[Mar Mediterraneu]], nos territorios que güei ocupa [[Grecia]], Asia Menor ([[Turquía]]), y en delles islles como [[Creta]], [[Xipre]], [[Rodas]], y [[Sicilia]] ([[Italia]]).
