Diferencies ente revisiones de «Dire Straits»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Iguo testu: -"contemporaneo" -"contemporáneo" |
m Preferencies llingüístiques: -"directu" +"direutu" |
||
Llinia 26:
''Dire Straits'' grabó'l so primera [[Dire Straits (álbum)|álbum homónimu]] ente'l 14 de febreru y el 8 de marzu de [[1978]] nos ''Basin Street Studios'', un tiempu bien escasu pa un discu medianamente curiáu que supieron alministrar bien, pos empezaben a sentir la presión comercial. El LP, que'l so costu xubió a dolce mil quinientes llibres, contenía nueve tarrezas, ente ellos ''[[Sultans of Swing]]'', ''[[Down to the Waterline]]'' o ''[[Water of Love]]'', ''Sultans of Swing'' convertir nel primera gran ésitu del grupu, y nél el grupu amuesa'l so agradecimientu a dos figures importantes hasta esi momentu: Charlie Gillet, a quien ta dedicáu, y l'abogáu Robert Allan, quien-yos asesoró na firma del so contratu.
Tres la grabación del discu, ''Dire Straits'' prodigar por toa Inglaterra ufiertando actuaciones en
El 22 de mayu empecipien una minigira per Europa xuntu al grupu ''Styx'' que los lleva a tocar en París, L'Haya y Hamburgo, tornando nel intre a Londres pa preparar la inminente xira promocional en solitariu del discu, que se publicar finalmente'l [[8 de xunu]] nel Reinu Xuníu. L'acoyida foi bona per parte de la crítica especializada, pero escasa pel llau del gran públicu británicu. El discu algama'l puestu 37 nos dos primeres selmanes, pero sume de los primeres puestos aína. Namái la progresiva publicación del álbum n'Europa, Estaos Xuníos y Oceanía (onde algamen rápido'l númberu unu en vientes) y l'ésitu de les sos xires en
A finales de 1978, el grupu empecipia nos estudios ''Compass Point'' de Nassau (Bahamas) la grabación del so segundu álbum, ''[[Communiqué]]'', mientres preparen la so primer xira polos Estaos Xuníos. Les sesiones desenvolver ente'l 28 de payares y el 28 d'avientu, anque la banda decide finalmente que los amiestos finales llevar a cabu nos ''Muscle Schoals Studios'' de Sheffield (Alabama), yá nel mes de xineru de 1979. Tres ello, el grupu realiza ente'l 6 y el 18 de febreru una pequeña xira per Holanda y Alemaña, dos de los sos principales mercaos hasta esi momentu, con delles actuaciones en programes de televisión y radio, y otros cuantos conciertos nos que s'escosen les entraes. Tamién esi mesmu mes, l'álbum ''[[Dire Straits (álbum)|Dire Straits]]'' algama'l númberu unu en vientes en Francia y conviértese en [[discu de platino]] n'Australia y Nueva Zelanda.
Llinia 45:
Pa cubrir el buecu dexáu por David y prosiguir pola sienda del soníu empecipiáu nel últimu discu, la banda decide incorporar a la formación al guitarrista [[Hal Llindes]], californianu de Monterrey, y al teclista [[Alan Clark]], inglés de Durham. Col nuevu personal, el siguiente álbum foi publicáu en [[1982]] sol títulu ''[[Love Over Gold]]'', con namái cinco canciones anque toes elles de llarga duración. Tres la so grabación, en xunetu de 1982, la batería Pick Withers decide abandonar la banda, siendo sustituyíu por [[Terry Williams]] de la banda de [[Dave Edmunds]], [[Rockpile]]. Esti cambéu fixo volver a los sos oríxenes de pub-band británica (al igual que lu yera Rockpile); con un soníu más senciellu y gayoleru, frente al rock complexu de los sos últimos trabayos. La resultancia foi un EP con tres canciones bailladeros, tituláu ''[[Estendéi Dancie]]'', qu'incluyiría les conocíes temes "Twisting By The Pool" y "Two Young Lovers", amás del menos conocíu "If I had you".
El siguiente discu de llarga duración en salir al mercáu foi'l
=== Ésitu masivu ===
Llinia 55:
=== Últimos años ===
Nos siguientes seis años tuvieron un llargu periodu d'inactividá, onde los distintos miembros de la banda siguieron colos sos trabayos en solitariu. Tan solo rompieron el silenciu cola publicación del recopilatorio ''[[Money for Nothing]]'' (1988) y cola esitosa apaición nel conciertu de celebración del 70º aniversariu de Nelson Mandela al pie de Eric Clapton (Wembley Stadium, Londres, 18 de xunu de 1988). El so últimu álbum d'estudiu, ''[[On Every Street]]'', llanzar en 1991. Nél participaba'l personal de ''Brothers In Arms'' al pie de un conxuntu de músicos d'estudiu. L'álbum foi recibíu con división d'opiniones y un ésitu moderáu. La xira de 1991-92 (primeramente planiada pa 300 conciertos hasta bien entráu'l 93) que siguió a ''On Every Street'' nun tuvo tanto ésitu como l'anterior de 1985-86. L'últimu conciertu de Dire Straits tuvo llugar el 9 d'ochobre de 1992 ante unes 40.000 persones nel Estadiu de la Romareda, en [[Zaragoza]]. Más palantre, publicaríen los
Finalmente, en [[1995]], la banda anunció la so disolución. Mark Knopfler concentrar en proyeutos en solitariu y bandes sonores pa películes; munches d'elles, en collaboración col teclista de Dire Straits, Guy Fletcher. El baxista [[John Illsley]], l'únicu miembru al pie de Mark Knopfler que se caltuviera dende los entamos, pasó a dedicase a la pintura, en 2008 tornó al panorama musical con un álbum tituláu ''[[Beautiful You]]'' y en 2010 publicó ''[[Streets Of Heaven]]''. Otros antiguos miembros siguieron les sos carreres musicales, como David Knopfler o'l baterista Pick Withers, que pasó a trabayar en bandes de jazz.
Llinia 101:
{{AP|Discografía de Dire Straits}}
La discografía de Dire Straits componer de seis [[álbum d'estudio|álbumes d'estudiu]], trés [[álbum en
=== Álbumes d'estudiu ===
| |||