Diferencies ente revisiones de «Sieglu IX»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Correición de testu: -"latinizáu" -"llatinizáu" |
m Preferencies llingüístiques: -"directu" +"direutu" |
||
Llinia 32:
Dende entós el norte d'Italia formó parte de los territorios carolinxos como [[Reinu d'Italia (Alta Edá Media)|Reinu d'Italia]].
Ante la ocupación del territoriu polos llombardos, l'ayuda de Carlomagno y los francos a [[Llión III (papa)|Llión III]] foi vital. Empezó asina'l [[cesaropapismo]], una estrecha vinculación Papa-vasallu. Parte de les tierres arrebataes a los llombardos fueron vencíes al Papa, que creó entós un estáu nel centru d'Italia, los [[Estaos Pontificios]], xerme históricu de l'actual [[Ciudá del Vaticanu]]. Estos yeren alministraos
Los ducaos lombardos del sur nun aportar# a conquistaos por Carlomagno, que tuvo que colar al norte a combatir a los saxonos y nun formaron parte del so imperiu. Los duques lombardos de Benevento caltuvieron la so independencia, llegando a convertise nel [[Principáu de Benevento]] y a emburriar escontra'l sur a los bizantinos. Sicasí, l'asesinatu del duque Sicardo de Benevento estremó'l país ente'l so hermanu Siconulfo de Salerno, que foi proclamáu [[príncipe de Salerno]], y el so asesín Radelchis, que se fixo col poder en Benevento. La división dexó ganar autonomía a nobles en [[Gaeta]], [[Capua]] y [[Amalfi (Italia)|Amalfi]], que formaron condaos y ducaos propios. Al sur, Nápoles, Sicilia y la parte más meridional de la Península Itálica (Bari, Calabria, Apulia) siguíen siendo una provincia bizantina.
| |||