Diferencies ente revisiones de «Idioma lepónticu»

Foi l'idioma de los [[leponcios]] (en [[llatín]], ''Lepontii''), qu'ocupó les partes de l'antigua [[Recia]], concretamente'l [[Alpes|área alpina]] que s'estiende ente les actuales [[Suiza]] y [[Italia]], habitando na [[Galia Cisalpina]], y del que se tien testimoniu ente'l [[sieglu VIII e.C.|700]] y el [[sieglu V e.C.|400 a. C.]]

 

 

Ente que esti términu aplicar a la llingua atribuyida a la tribu de los leponcios, el términu úsase anguaño por munchos celticistas pa designar a tolos dialeutos celtes de la Italia antigua. Esti usu ye apostáu polos que siguen viendo'l Lepontii como una de delles tribus indíxenes prerromanes de los Alpes, abondo distintos de los galos qu'invadieron los llanos d'Italia del Norte en dellos momentos de la hestoria.

Estes inscripciones atopáronse principalmente alredor de [[Lugano]], incluyendo'l [[llagu de Como]] y [[llagu Maggiore]]. Una escritura similar utilizar pal [[Idioma réticu|réticu]] y el [[idioma venético|venético]], y probablemente les [[runa|runes]] xermániques deriven d'unu d'estos alfabetos. La mayor parte de los testos descubiertos son de naturaleza funeraria, en piedres o urnes, apaeciendo na mayoría de los casos namái'l nome del fináu; sicasí tamién s'atoparon inscripciones nes que tamién apaecen los nomes de los dedicantes.

 

El lepóntico tenía un sistema de [[Flexón (llingüística)|flexón]] compuestu de 5 ó 6 casos, como puede deducise del siguiente exemplu:

{{cita|''Latumarui Sapsutaipe uinom nashom''<br />'pa Latumaros y Sapsuta, vieno de Naxos'}}