Diferencies ente revisiones de «Arte de la Edá Moderna»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Preferencies llingüístiques: -"característica" +"carauterística" |
m Correición de topónimos |
||
Llinia 25:
{{VT|Renacimientu alemán|Escuela del Danubiu|Hispanu flamencu|Manuelino}}
{{VT|Renacimientu español|Catedrales d'España|Pintura renacentista d'España|Escultura de la Renacencia n'España}}
El [[sieglu XV]] significó una continuidá del [[arte gótico]] na mayor parte de los países europeos. El denomináu [[góticu internacional]] representaba la imposición, nel denomináu [[seronda de la Edá Media]],<ref>[[Johan Huizinga]], ''op. cit.''</ref> d'un gustu refináu y cortesanu, d'orixe [[Islla de Francia|francés]], [[Provenza|provenzal]] y [[Borgoña|borgoñón]], que s'estendía ente toles [[artes plástiques]], especialmente la [[pintura]] en soportes muebles ([[polípticu|polípticos]] cada vez más complexos<ref>Vease [[:Categoría:Retablos]]</ref> y [[miniatura|llume de manuscritos]]) y la [[orfebrería]] (''[[El corcel doráu]]'', 1404). El [[góticu flamíxeru]] aplicar a la [[arquiteutura civil]] (conceyos y palacios urbanos) amás de [[arquiteutura relixosa|la relixosa]], de lo que son amuesa los conxuntos urbanos de riques ciudaes burgueses como [[Bruxes]] y [[Gante]] en [[Flandes]] y otros nucleos nes rutes comerciales que s'estendíen por tol continente con gran vitalidá tres la [[crisis del sieglu XIV]]: [[feries de Champaña]] y de [[Medina del Campu|Medina]], cañaes de la [[Mesta]] que cruciaben Castiella de sur a norte ([[Toledo]], [[Segovia]], [[Burgos]]), ciudaes del [[Rin]] ([[Colonia (Alemaña)|Colonia]], [[Maguncia]], [[Colmar]], [[
El caltenimientu de la tradición gótica, de les carauterístiques locales o la mayor o menor influyencia de los nucleos [[Estáu borgoñón|flamencu-borgoñón]] o [[Renacimientu italianu|italianu]] caracterizó la diversidá de la producción artística europea mientres tol periodu. Bona parte de la producción arquitectónica de finales del XV y empiezos del sieglu XVI efectuar con estilos nacionales que suponen una evolución natural del góticu, como'l [[platerescu]] o [[góticu isabelín|isabelín]] (d'aldericáu finxamientu) y el [[estilu Cisneros]] en [[Corona de Castiella|Castiella]];<ref>[[Jonathan Brown]]: «España na era de les esploraciones: Una encruciada de cultures artístiques», en ''Reyes y mecenes'' (catálogu de la esposición, Muséu de Santa Cruz de Toledo, 1999), pág. 113-114:
Llinia 273:
Anque l'orixe del términu ye despreciatible, pretendiendo faer risión la retorcigañada decoración de ''[[rocaille]]s'' y ''[[coquille]]s'' mesma del tamién denomináu ''[[estilo Lluis XVI]]'', al igual que col manierismu, el rococó terminar por definir como un estilu autónomu, y al igual qu'a aquél, una esposición entamada pol [[Conseyu d'Europa]] dio-y definitivamente'l prestíu historiográficu (Múnich, 1958).<ref>Fernández, Barnechea y Haro, ''op. cit.'', pág. 343</ref>
A lo llargo de los dos primeros tercios del sieglu XVIII, los palacios que se llevantaron a imitación de Versalles por toa Europa a mayor gloria de les [[monarquíes absolutes]] en procesu de convertise en ''[[despotismu ilustráu|despotismos ilustraos]]'' ([[Palaciu Real de Madrid]] y [[Palaciu Real de La Granxa de San Ildefonso|La Granxa]] n'España, [[Palaciu d'Iviernu]] y [[Palaciu de Catalina]] en San
[[Sèvres]] ―[[Étienne-Maurice Falconet]]―,<ref>[https://web.archive.org/web/20100209072802/http://manufacturedesevres.culture.gouv.fr/ ''Manufactura de Sèvres''.] Fonte citada en [[:fr:Manufacture nationale de Sèvres]] de la Wikipedia en francés y [[:en:Manufacture nationale de Sèvres]] de la Wikipedia n'inglés.</ref>
[[Lomonósov (ciudá)|Lomonosov]],<ref>[https://web.archive.org/web/20100406053705/http://www.ipm.ru/enstart ''Imperial Porcelain Manufacture''.] Fonte citada en [[:en:Imperial Porcelain Factory]] de la Wikipedia n'inglés.</ref>
Llinia 331:
Ficheru:Paris Rotonde de la Villette 2004.jpg|''[[Rotonde de la Villette]]'' en París, de [[Ledoux]] (1788)
Ficheru:Intérieur du Panthéon.jpg|Interior del ''[[Panteón de París]]'', de [[Soufflot]] (1764-1790)
Ficheru:Brandenburger Tor Blaue Stunde.jpg|''[[Puerta de
</gallery>
Llinia 391:
La producción d'[[iconu|iconos]] y la [[miniatura|llume de manuscritos]] siguieron nos sieglos de la Edá Moderna con similares convenciones y traces estereotipaes a los del Bizancio medieval. Col programa de occidentalización de [[Pedro I'l Grande]], a partir de finales del sieglu XVII unviar a pintores locales a aprender a Italia, Francia, Inglaterra y Holanda, y contrátase a pintores d'esos mesmos países.
L'arquiteutura, anque siguió influyida principalmente pola [[arquiteutura bizantina]] nos primeros sieglos de la Edá Moderna, guardó la introducción d'enclinos renacentistes por artistes italianos como [[Aristóteles Fioravanti]] (1415-1486), qu'antes trabayara para [[Matías Corvino]] n'Hungría. Les construcciones de la dómina tuvieron una gran capacidá d'inclusión de múltiples elementos ([[teyaos de faldón]] d'orixe asiáticu, les [[cúpules bulboses]] d'orixe bizantín), tou ello reinterpretado con gran fantasía y coloríu, como na [[Catedral de San Basilio]] y l'estilu flamante» de la ornamentación de [[Moscú]] y [[Yaroslavl]] nel sieglu XVII. Escontra 1690 falar d'un ''[[barrocu moscovita]]'' ([[Francesco Bartolomeo Rastrelli]]). Mientres el sieglu XVIII la occidentalización faise cada vez más fonda, rematando nel programa de construcción de [[San
<gallery mode=packed caption="Arte ruso">
| |||