Diferencies ente revisiones de «Triunviratu»

Tres les esitoses campañes de [[Pompeyo]] contra los esclavos [[Tercer guerra servil|remontaos]] de [[Espartaco]] y sobremanera la llimpieza de los pirates qu'operaben nel mediterraneu (ganóse'l llamatu de Magno), este decidió gobernar de forma indirecta (a diferencia de la so mentor [[Lucio Cornelio Sila]]). Pa ello cuntaba col sofitu del senáu (pos tuviera del llau de Sila), pero precisaba tener al so favor a los [[equites]], o clase de los comerciantes, que controlaben les finances en Roma, pa ello alióse col más prominente d'ellos, Marcu Licinio Crasu. Dambos personaxes topetaben en personalidá y calter. [[Julio César]], naquella dómina n'ascensu de la so carrera política, precisaba llibertá d'aición pa entamar dalguna campaña militar onde encimentar la so sonadía (cuidao que les victories militares yeren vistes como una fonte de fama y botín), que dexaben asitiase políticamente de cara a'l los eleutores r instancies de César, quien cerró una alianza matrimonial con Pompeyo (ésti casóse con Julia, la fía d'aquél) y otra económica con Crasu (quien-y financió la llegada al consuláu en 59 a. C.), alcordaron una alianza política ente los trés. Anque ésti tipu d'aliances nun yeren rares na vida política de finales de la República, la riqueza, popularidá y esperiencia militar combinada de los trés, dexáron-yos atropar (pa sigo y los sos aliaos) les principales maxistratures romanes.