Diferencies ente revisiones de «Antibióticu»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Preferencies llingüístiques: -"característica" +"carauterística" |
m Iguo sufixu: -"premio" +"premiu" |
||
Llinia 2:
[[Archivu:PenicillinPSAedit.jpg|thumb|250px|Anunciu públicu d'aproximao [[1944]], mientres la [[Segunda Guerra Mundial]], sobre l'actividá de la [[penicilina]], unu de los primeros antibióticos comercializaos.]]
Un '''antibióticu''', considerando la etimoloxía (del [[idioma griegu|griegu]] ''αντί'' - ''anti'', "en contra" + ''βιοτικός'' - ''biotikos'', "dáu a la vida"<ref>%3A1999.04.0057%3Aentry%3D%239779 Anti, Henry George Liddell, Robert Scott, "A Greek-English Lexicon", at Perseus]</ref><ref>[http://www.perseus.tufts.edu/cgi-bin/ptext?doc=Perseus%3Atext%3A1999.04.0057%3Aentry%3D%2320016 Biotikos, Henry George Liddell, Robert Scott, "A Greek-English Lexicon", at Perseus]</ref>) ye una [[Compuestu químicu|sustanza químico]] producida por un [[ser vivu]] o deriváu sintéticu, que mata o torga la crecedera de ciertes clases de [[microorganismu|microorganismos]] sensibles, xeneralmente son fármacos usaos nel tratamientu d'[[infeición|infeiciones]] por [[bacteria|bacteries]], d'ende que se-yos conoza como antibacterianos.
Los antibióticos utilizar en [[medicina]] humana, [[veterinaria|animal]] y [[horticultura]] pa tratar [[infeición|infeiciones]] provocaes por [[germen]]. De normal los antibióticos presenten tosicidá selectiva, siendo bien cimera pa los organismos invasores que pa los animales o los seres humanos que los [[Güéspede (bioloxía)|agospien]],<ref name=encarta /> anque dacuando puede producise una [[reaición adversa a medicamento|reaición adversa medicamentosa]], como afectar a la [[Flora intestinal|flora bacteriana]] normal del organismu. Los antibióticos xeneralmente ayuden a les defenses d'un individuu hasta que les respuestes locales seyan abondes pa controlar la [[infeición]].<ref>{{Harvnb|Townsend|2005|p=277}}</ref> Un antibióticu ye [[bacteriostático]] si torga la crecedera de los xermes, y [[bactericida]] si destruyir, pudiendo xenerar tamién dambos efectos, según los casos.<ref name=florez3>{{Cita llibru |apellíos=Florez |nombre=Jesús |títulu= Farmacolgía humana |url= |fechaacceso=10 de setiembre de 2011|edición=
En términos estrictos o hestóricos, un antibióticu ye una sustanza secretada por un microorganismu, que tien la capacidá d'afectar a otros microorganismos. El términu ''antibióticu'' foi utilizáu per primer vegada por [[Selman Waksman]] en 1942 pa describir ciertes influyencies antibiótiques», esto ye, aquelles formulaciones antagonistes a la crecedera de microorganismos y que son derivaes d'otros organismos vivos.<ref name=def>{{Cita llibru|autor=Strohl W. R.|url=http://books.google.com/books?id=rDFIGohu4doC&pg=PA1&dq=antibiotic&hl=ye&sig=ACfU3O2fnFfLI7ZHHpCfVcDJw6YoGPeb6g#PPA1,M1 |títulu=Biotechnology of Antibiotics |idioma=inglés|obra= Informa Health Care|añu= 1997 |isbn=0-8247-9867-8}}</ref> Esa definición, poro, esclúi a aquelles sustances naturales, como'l [[zusmiu gástrico]] y el [[peróxido d'hidróxenu]], que pueden matar a un microorganismu y que nun son producíos por otros microorganismos. Na actualidá la definición d'un antibióticu ta siendo usada pa incluyir a los [[antimicrobiano sintéticu|antimicrobianos sintéticos]] o quimioterapéuticos antimicrobianos como les [[quinolona|quinolones]], [[sulfamida|sulfamides]] y otros axentes antimicrobianos derivaos de productos naturales y aquellos con propiedaes antibiótiques descubiertes empíricamente.<ref name=def />
Llinia 18:
El primer antibióticu descubierto foi la [[penicilina]], en [[1897]] por [[Ernest Duchesne]], en [[Francia]], quien trabayaba con fungos del xéneru ''[[Penicillium]]'', anque'l so trabayu nun recibió l'atención de la comunidá científica. La investigación nel campu de la terapéutica antibiótica moderna empezó n'[[Alemaña]] col desenvolvimientu del antibióticu de curtiu espectru [[Salvarsan]] por [[Paul Ehrlich]] en [[1909]].<ref name=encarta>{{cita web | url=http://web.archive.org/web/http://es.encarta.msn.com/encyclopedia_761577894/antibióticu.html |títulu=Antibióticu |editorial=Enciclopedia [[Microsoft]]® [[Encarta]]® Online |añu=2008 |fechaacceso=2 de setiembre de 2008 |urlarchivo=http://web.archive.org/web/20090204222843/http://es.encarta.msn.com/encyclopedia_761577894/Antibi%C3%B3tico.html |fechaarchivo=4 de febreru de 2009}}</ref> Esi descubrimientu dexó'l tratamientu efectivu de la [[sífilis]], un ampliu problema de [[salú pública]] na dómina.<ref name=recanto /> Esi [[melecina]], efectivu tamién pa combatir otres infeiciones por [[espiroqueta|espiroquetes]], yá nun s'emplega nel presente. Más palantre [[Alexander Fleming]] ([[1881]]-[[1955]]), un médicu británicu, taba cultivando una bacteria (''[[Staphylococcus aureus]]'') nun [[placa de agar|platu de agar]], que foi contamináu por fuercia por [[fungu|fungos]]. Depués él alvirtió que'l mediu de cultivu alredor del moho taba llibre de bacteries, sosprendíu, empezó a investigar el porqué. Fleming yá trabayara primeramente nes propiedaes antibacterianas de la [[lisozima]], y pollo pudo faer una interpretación correcta de lo que vio: que el fungu taba secretando daqué que tornaba la crecedera de la bacteria. Anque nun pudo purificar el material llográu (l'aníu principal de la molécula nun yera estable frente a los métodos de purificación qu'utilizó), informó del descubrimientu na lliteratura científica. Por cuenta de que el fungu yera del xéneru ''Penicillium'' (concretamente ''[[Penicillium notatum|P. notatum]]''), denominó al productu ''penicilina''.
Más de 10 años dempués, [[Ernst Chain]] y [[Howard Walter Florey]] interesar nel trabayu de Fleming y producieron una forma purificada de la penicilina. Un antiguu alumnu de Fleming, Cecil George Paine, realizó les primeres esperiencies clíniques con penicilina en neonatos aquexaos d'[[conxuntivitis|oftalmía neonatal]] llogrando l'ésitu en 1930.<ref>{{Obra citada |autor=Wainwright, M & Swan, HT |añu=1986 |títulu=C.G. Paine And The Earliest Surviving Clinical Records Of Penicillin Therapy |pub-periódica=Medical History |volume=30 |númberu=1 |páxina=42–56 |url=http://www.pubmedcentral.nih.gov/articlerender.fcgi?artid=1139580 |pmid=3511336}}</ref> Paine nun publicar estes resultaos, cosa que sí fixeron Chain y Florey más palantre. Los trés investigadores, Fleming, Chain y Florey, compartieron el [[Premiu Nobel en Fisioloxía o Medicina|
En marzu de 2000, médicos del [[hospital San Juan de Dios (Costa Rica)|hospital San Juan de Dios]] de [[San José (Costa Rica)|San José]] ([[Costa Rica]]) publicaron manuscritos de [[Clodomiro Picáu]] qu'espliquen les sos esperiencies ente 1915 y 1927 alrodiu de l'aición inhibitoria de los fungos del xéneru ''Penicillium'' na crecedera d'estafilococos y estreptococos infeiciosos,<ref>[http://www.infomed.sld.cu/diaria/040899.html#descubridor El descubridor de la penicilina yera costarricense, según dos científicos]. Infomed 4 d'agostu de 1999. Añu 6, Non. 150. Consultáu'l 29 d'abril de 2011.</ref> motivu pol cual ye reconocíu como unu de los precursores del antibióticu penicilina, afayada por [[Alexander Fleming|Fleming]] en 1928. L'informe coles resultaos de los tratamientos realizaos cola penicilina por Picáu fueron publicaos pola Sociedá de Bioloxía de París en 1927.<ref>{{cita web |url= http://wvw.nacion.com/ln_ee/ESPECIALES/tiempu2000/figures2.html|títulu= El legáu de Clorito|fechaacceso=21 d'abril de 2011|autor= Enrique Tovar ([[La Nación (Costa Rica)|La Nación]]|obra= }}</ref>
| |||