Diferencies ente revisiones de «Sanfermines»

Tres celebraciones independientes tán nel so orixe: los actos relixosos n'honor a [[Fermín de Amiens|San Fermín]], dende antes del sieglu XII, les feries comerciales y les corríes de toros, documentadas dambes dende'l sieglu XIV. La Ilesia celebraba'l 10 d'ochobre la festividá de San Fermín, patronu de Navarra. Cansaos de les inclemencies climatolóxiques de la seronda, el Conceyu de Pamplona solicita al obispu en 1591 treslladar la celebración al 7 de xunetu, a lo que'l preláu aportó. Naquella fecha celebraben feries en Pamplona con corríes de toros. D'esta forma, producióse la coincidencia ente la celebración relixosa y el bullicio ferial, nel que los toros xugaben un papel esencial. Mientres enforma tiempu creyóse que la festividá de San Fermín celebraba'l 24 de setiembre.<ref>L'Asociación de la Prensa esplica asina'l surdimientu de la fiesta: "Documentos históricos atestigüen que'l cultu a san Fermín en [[Navarra]] data del [[sieglu XII]]. Nellos rellátase que l'obispu Pedro de París, tamién llamáu [[Pedro de Artajona]], alzó la categoría llitúrxica de les mises n'honor al santu. Ésti foi posiblemente l'orixe de la procesión. L'obispu de Pamplona consiguió pa la ciudá la primer reliquia: un güesu de la cabeza del [[mártir]]. Dempués traxéronse más reliquies: otru güesu del craniu, que s'instaló nel pechu de la imaxe de san Fermín na ilesia San Llorienzo en [[1572]], y la metá cimera del fémur derechu que, en [[1941]], guardar nuna arqueta gótica de la Catedral de Pamplona. Naquellos tiempos, el calendariu llitúrxicu afitó la fecha de la fiesta relixosa'l 10 d'ochobre n'alcordanza de la entrada de [[Fermín de Amiens|san Fermín]] en Amiens. La celebración llindar a la función de Víspores na ilesia de San Llorienzo, la Procesión, la Octava y la denominada "Comida de los probes". Yera un ágape de berza, carne de vaca asada, pan y vinu, que'l Conceyu entamaba nel Hospital de los Llabradores, na Plaza de la Virxe de la O. Por cuenta de les inclemencies climatolóxiques del mes d'ochobre, el Conceyu solicitó al obispu treslladar la fiesta de san Fermín. Foi en [[1591]] la primer vegada que se celebró la festividá'l 7 de xunetu. La fiesta relixosa foise completando con otros actos populares". [https://web.archive.org/web/20070930003852/http://www.sanferminprensa.com/yees/descargues/dossier07_ye_completu.pdf VII Oficina Internacional de Prensa San Fermín: Dossier de Prensa 2007]</ref> El patrón de la ciudá, [[Saturnino de Tolosa|San Saturnino]], caltener con una celebración muncho más modesta nel 29 de payares. Pa munchos de los visitantes, esti fechu causa'l tracamundiu de pensar que ye San Fermín el patronu de la ciudá.

Ernest Hemingway vio per primer vegada los Sanfermines de Pamplona con namái 24 años en 1923 acompañáu de la so primer muyer, Hadley Richardson. Esa estancia inspiraría delles de les sos noveles y sería la primera d'una serie de visites que s'enllargaríen mientres munchos años. La so última visita producir en 1959. Hemingway foi un gran almirador de les feries taurines, nun se perdía una corrida. En 1926 publicó la novela que la convertiría nun escritor d'ésitu, ''Fiesta'' (''The sun also rises''), que contribuyiría a dar a conocer los Sanfermines a tol mundu. El que sería premiopremiu Nobel de lliteratura nel añu 1954 rellata en Fiesta diverses escenes inspiraes no que pudo ver nos Sanfermines. Por casu, narra unu de los fechos que más-y impresionó nuna de les sos visites, la muerte d'un mozu por estil de toru. De xuru esta muerte ficticia tuvo inspirada na muerte real d'Esteban Domeño en 1924, el primer muertu oficial de los Sanfermines. Hemingway utiliza datos ficticios pa narrar de la siguiente forma la muerte del mozu: «Más tarde supimos que l'home muertu pol toru llamábase Vicente Girones y que venía de cerca de Tafalla. A otru día nel periódicu lleímos que tenía 28 años y que tenía una granxa, una esposa y dos fíos. Dempués de casase había siguíu viniendo a les fiestes cada añu». A partir d'entós los Sanfermines dexaríen de ser una fiesta de calter eminentemente local pa recibir añu tres d'añu una importante cantidá de visitantes estranxeros. A partir de la publicación de la so novela, un altu númberu de norteamericanos decidieron visitar Pamplona en San Fermín. Ente ellos, destaquen David Balck (40 visites); Matt Carney; Alice Hall; Joe Disler; Ray Morton; el dramaturgu [[Arthur Miller]] y la so muyer, ente otres celebridaes norteamericanes.