Diferencies ente revisiones de «Imperiu de Brasil»
Contenido eliminado Contenido añadido
mSin resumen de edición |
m Correición de topónimos: -"Salvador de Badea" +"Salvador de Bahia" |
||
Llinia 120:
Los electos fueron [[Bráulio Muniz]], [[Mariña Carvalho]], y el mesmu xeneral [[Francisco de Lima y Xibla]]. Gobernaron el país mientres 3 años. Darréu, el sacerdote [[Diogo Feijó]] consiguió influencia política abonda para, en [[1834]], crear el [[Actu Adicional]], que convirtió la Rexencia Trina nuna Rexencia Una, esto ye, un namái rexente. [[Diogo Feijó]] foi electu Rexente Unu nunes eleiciones democrátiques y asumió el cargu'l [[12 d'ochobre]] de [[1835]].
El rexente Feijó amosóse democráticu, pos creó asamblees llexislatives provinciales, pa dar mayor autonomía a les provincies brasileñes. Amás d'eso, dio a la ciudá de [[Rio de Janeiro]] el estatus de ''conceyu neutru''. Al nun poder controlar les revueltes populares como la [[Guerra de los Farrapos|Farroupilha]], y faese impopular al nun implementar les reformes prometíes a los líderes políticos [[lliberal]]es, tuvo de dimitir el [[19 de setiembre]] de [[1837]]. Nel so llugar quedó [[Marqués de Olinda|Pedro de Araujo Lima, Marqués de Olinda]] como únicu rexente, quien tamién tuvo de trepar cola Rebelión Farroupilha, a la cual trató de combatir abrogando dellos derechos de les asamblees provinciales; esti pasu, sicasí, causó dos nueves revueltes, la [[Sabinada]] en [[
Los elementos lliberales primieron entós nel Parllamentu pa forzar la dimisión del [[Marqués de Olinda]], lo cual llograron en xunu de [[1840]], y en consecuencia de determinó acabar cola Rexencia declarando la mayoría d'edá del príncipe [[Pedru II de Brasil|Pedro de Alcántara]]. Esti príncipe asumió'l tronu col nome de '''Pedru II''', al ser proclamáu mayor d'edá en xunetu de [[1840]], teniendo apenes 14 años y mediu d'edá.
Llinia 245:
La principal actividá económica consistía na [[agricultura]] para [[esportación]] a [[Europa]], concentrándose na producción de [[azucre]], [[café]], [[cacáu]] y [[algodón]], siendo que los productos derivaos del [[ganáu vacuno]] (carne y cueros) dedicábense principalmente al comerciu internacional con [[Uruguái]] y [[Arxentina]]. La [[minería]], casi la única actividá económica aguiyada mientres el [[Colonización de Brasil|periodu colonial portugués]], siguió practicándose pero quedó bien retardada pola amplia demanda de productos agrícoles y l'estinción de numberosos xacimientos mineros. La [[industria]] local taba pocu desenvuelta pese al [[proteicionismu]] practicáu pol gobiernu imperial, particulamente sol reináu de [[Pedru II de Brasil|Pedru II]].
La economía del Imperiu de Brasil dedicábase asina principalmente a la esportación de [[materia primo]] consistente en productos agrícoles tropicales, siendo esta actividá auspiciada pol [[capital (economía)|capital]] estranxeru (predominantemente [[Reinu Xuníu|británicu]]) establecíu nel país; el [[comerciu]] a gran escala tamién taba apoderáu por capitales foranos, mientres los [[emprestu|emprestos]] contraíos n'Europa financiaben el desenvolvimientu de [[ferrocarril]]es; aun así dende [[1850]] xestóse un [[capitalismu]] local per parte d'empresarios brasileros que crearon nueves redes comerciales y [[Bancu|bancaries]], como foi'l casu del [[Irineu Evanxelista de Sousa|Vizconde de Mauá]], principal financista brasileñu de la dómina imperial. Una traza típica de los últimos años del Imperiu foi qu'aumentó bien de la importancia económica de les rexones meridionales ([[São Paulo]], [[Ríu Grande do Sul]], [[Minas Gerais]]) en desterciu de les rexones del nordeste ([[
En 1840 el presupuestu del gobiernu brasileñu yera d'apenes 16 millones añales, ente qu'a la fin del Imperiu, en 1889, yera de 153 millones.<ref> CALMON, Pedro, História da Civilização Brasileira, Senáu Federal, 2002</ref> La crecedera presupuestal brasileñu ente 1829 y 1889 foi cimeru a ocho veces. En comparanza, solamente los Estaos Xuníos teníen una tasa de crecedera asemeyada, ente que'l Reinu Xuníu, foi dos veces y media ente 1830 y 1880 y en Francia, ente 1850 y 1890, tres veces y media.<ref> CARVALHO, José Murilo de, Teatru das Solombres, Relume-Dumara, 1996</ref> Mientres l'Imperiu, Brasil tenía l'octavu mayor presupuestu del mundu, por detrás solamente d'Austria, España, Estaos Xuníos, Francia, Prusia, Reinu Xuníu y Rusia.<ref name=autogenerated2 />
Llinia 336:
| 2.000
|-
| [[Provincia de
| [[Salvador de
| 1.200.000
| 250.000
Llinia 427:
* {{harvnb|Vesentini|1988|p=117}}.</ref>
Los mestizos cafuzos formaben la mayoría de la población nel norte, nordés y centro-oeste.{{sfn|Ramos|2003|p=84}}{{sfn|Vainfas|2002|p=133}}{{sfn|Barsa 1987, Vol 4|pp=254–255, 258, 265}} Una gran parte de la población mulata vivía al este de la mariña nordés, dende [[
{| class="wikitable"
Llinia 454:
|}
Los [[Categoríes raciales nos censos brasileños|brasileños brancos]] yeren descendientes de los [[Colonización de Brasil|colonos portugueses orixinales]]. Dende la década de 1870 esti grupu étnicu tamién llegó a incluyir a otros inmigrantes europeos: na so mayoría italianos, españoles y alemanes. Anque los blancos podíen atopase en tol país, yeren el grupu mayoritariu na rexón sur y la [[provincia de São Paulo]].{{sfn|Vainfas|2002|p=133}} Tamién fixeron una parte significativa (40%) de la población de les provincies nororientales de [[Ceará]], [[Paraíba]] y [[Ríu Grande del Norte]].{{sfn|Vainfas|2002|p=133}} Los negros brasileños yeren d'ascendencia africana subsahariana y vivíen nes mesmes zones que los mulatos. La mayoría de la población de les provincies de [[Rio de Janeiro]], [[Minas Gerais]], [[Espirito Santu]],
Por cuenta de la esistencia de distintos grupos raciales y culturales, Brasil desenvolver nel [[sieglu XIX]] como una nación multiétnica. Sicasí, esti datu ye problemáticu, yá que nun hai datos demográficos disponibles pa los años anteriores a 1872. El primer censu nacional oficial foi redactáu pol gobiernu anguaño y demostró que, de 9.930.479 habitantes, el 38,1% yeren blancos, el 38,3% marrones, 19,7% negros y 3,9% indíxenes.{{sfn|Ramos|2003|p=82}} El segundu censu nacional oficial en 1890 amosaron que nuna población de 14.333.915, 44% yeren blancos, el 32,4% mulatos, 14,6% negros y 9% indíxenes.{{sfn|Ramos|2003|p=82}}
| |||