Diferencies ente revisiones de «Montmeló»
Contenido eliminado Contenido añadido
m topónimu oficial |
m Iguo testu: -"see" -"sede" |
||
Llinia 4:
El términu municipal de Montmeló, d'escasa estensión territorial (4,11 km²) estender pol valle baxu del Congost y el so confluencia con rir del Mogent, que xunten, al xunise, el Besós, ríu que conforma'l límte meridional del términu. Traviesa'l términu municipal y el nucleu urbanu una carretera que conduz a Granollers. La so población en 2012 yera de 8.830 habitantes ([[Institutu Nacional d'Estadística (España)|INE]] 2012)
Nel so cascu urbanu destaca la ilesia de Santa María, [[Arquiteutura neoclásica|neoclásica]] na so construcción actual pero que caltién restos d'un ábside del s. XI. Destaca tamién la
Destaquen, coles mesmes, les ruines del castellum romanu de [[Can Tacó]], asitiáu ente Montmeló y [[Montornès del Vallès]], bautizáu col nome de "Mons Observans" y ye unu de los primeros asentamientos romanos de Cataluña.
Llinia 48:
La construcción de la moderna N-152, Barcelona-Vich, nel añu 1843, supón pa Montmeló un gran atrasu, yá que queda definitivamente al marxe d'estes víes de comunicación históriques. La construcción del ferrocarril (1854), la ponte sobre'l Besós y l'instalación de la fábrica Cucurny, son l'empiezu d'un procesu de industrialización y de crecedera económica y demográficu que tien el so puntu álgido nos años sesenta. La puesta en funcionamientu nel añu 1991, del Circuitu, dio a conocer el nome de Montmeló.
Nos últimos venti años, al llau d'esta crecedera, hemos d'añedir el sociocultural, deportivu y urbanísticu. Nel pueblu abonden los equipamientos comuñales: piscines, biblioteca, ludoteca, Centru de Salú, Casal de los Güelos, colexos públicos, Centru Cultural y de los Mozos, equipamientos deportivos, la Escuela de Música, la Escuela d'Adultos, el Pabellón, l'Institutu, el Muséu Municipal de Montmeló, producieron importantes meyores na calidá y cantidá de los servicios; tamién s'ameyoró la redolada urbana: Parque del Santu Cristu, zona de peatones de la cai García Lorca, Parque de la Quintana, zona de peatones de la cai Mayor y adquirióse patrimoniu como ye'l casu de "La Torreta", de dómina moderna y qu'agora ye la
La crecedera urbanística ordenáu y controláu dexó llograr tres actuaciones d'ámbitu residencial, como son el Pedregar, la Cucurny y la Quintana, de baxa densidá, abondo dotaes d'espacios llibres, zones verdes y equipamientos, tamién d'una calidá de vivienda digna. Ameyoráronse les conexones de Montmeló col desenvolvimientu del Polígonu Industrial Sota el Molí, pero sobremanera col del Consorciu de la Zona Franca, al llau del Circuitu, ampliando considerablemente la ufierta industrial y los espacios verdes.
| |||