Diferencies ente revisiones de «Antonio García del Canto»

Enojoso sería referilos ún por ún, lo mesmo que les oficines a que perteneció y principales fechos d'armes en que tomara parte, polo que vamos contentar con citar los más notables. Por cuenta de los acontecimientos de Barcelona de [[Bombardéu de Barcelona (1842)|1842]], pasó a esta capital col so reximientu que lu yera coles mesmes el del Príncipe, topándose tamién nel pronunciamientu del siguiente añu. Tornó entós a Madrid y al mes de la so llegada topóse complicáu na rebelión del so reximientu, lo que nun pudiera evitar, y espúnxo-y a ser fusiláu, suerte que sufrieron ocho de los sos compañeros. Asitiáu a otru día na direición de l'arma d'infantería, foi destináu dempués en clase de subteniente al reximientu d'Sabela II, núm. 94, en que la so organización trabayó enforma hasta que pasó darréu al exércitu de Filipines.

 

 

Al so regresu a Manila foi encargáu del arreglu del archivu de guerra, lo que verificó col mayor celu nel espaciu de diez y ocho meses, mereciendo ser encamentáu al gobiernu de S. M. Hallábase nesta ocasión bien en boga en Manila un licéu artístico y lliterario, de que nun tardó en ser socio García del Cantar: les sos conocencies en declamación fixéron-y estremase bien en curtia; mas nun yera esta la carrera a que se topaba llamáu. Cuando aquella sociedá creó una seición de lliteratura foi nomáu miembru d'ella, y entós per primer vegada imprimiéronse dalgunes de les sos poesíes, empezando a dar a lluz otros trabayos nos principales periódicos que se publicar naquella capital.