Diferencies ente revisiones de «Batalla de Cuadonga»

{{cita|Diz Isa Ibn Ahmand al-Raqi qu'en tiempos de Anbasa Ibn Suhaim al-Qalbi, llevantóse en tierres de Galicia un pollín xavaz llamáu Belay [Pelayo]. Dende entós empezaron los cristianos n'a el-Ándalus a defender contra el musulmanes les tierres qu'entá quedaben na so poder, lo que nun esperaren llograr. Los islamistes, lluchando contra los politeístes y forzándo-yos a emigrar, apoderárense del so país hasta que llegara Ariyula, de la tierra de los francos, y conquistaren Pamplona en Galicia y nun había quedáu sinón la roca onde s'abeluga'l rei llamáu Pelayo con trescientos homes. Los soldaos nun cesaron d'ataca-y hasta que los sos soldaos morrieron de fame y nun quedaron na so compañía sinón treintatrenta homes y diez muyeres. Y nun teníen que comer sinón el miel que tomaben de la dexada poles abeyes nes fendedures de la roca. La situación del musulmanes aportó a penosa, y al cabu despreciáronlos diciendo «TreintaTrenta asno xavaces, ¿qué dañu pueden facenos?». Nel añu 133 morrió Pelayo y reinó el so fíu Fáfila. El reinu de Belay duró diecinueve años, y el del so fíu, dos.|Crónica d'A el-Maqqari}}