Diferencies ente revisiones de «Música clásica»

Como nes belles artes, la música clásica aspira a comunicar una cualidá trascendental de la emoción, qu'espresa daqué universal alrodiu de la condición humana. Magar la espresión emocional nun ye una propiedá esclusiva de la música clásica, esta fonda esploración na emoción dexa que la meyor música clásica algame lo que foi denomináu lo «sublime» nel arte. Munchos exemplos pueden citase pa demostrar esto. Por exemplu, la musicalización del poema de [[Friedrich Schiller]] "''[[Oda a l'Allegría]]''" na ''[[Sinfonía nº 9 (Beethoven)|Novena sinfonía]]'' de [[Beethoven]], que suel interpretase n'actos d'independencia nacional o de celebración, como aquella famosa ocasión en que la dirixó [[Leonard Bernstein]] pa celebrar la cayida del Muriu de Berlín, y la tradición xaponesa de tocala pa celebrar l'Añu Nuevu. Sicasí, otru compositores, como [[Iannis Xenakis]], argumenten que l'efeutu emocional de la música nos oyentes ye arbitrariu y que, poro, la complexidá oxetiva o'l conteníu d'información de la pieza ye lo supremo.

 

 

== Interpretación ==