Diferencies ente revisiones de «Clara Tott»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Correición de topónimos |
m Bot: Troquéu automáticu de testu (- deas + des ) |
||
Llinia 7:
D'esta relación, nacieron 2 fíos qu'en dellos documentos reconócense como lexítimos. Sicasí, nun se conoz la fecha esacta del casoriu, una y bones el príncipe Eleutor optó por caltener lo de callao, debíu, a la so anterior promesa de celibatu. Delles fontes dicen que foi nel añu 1462. Nel añu 1472, conócense, per primer vegada, de manera pública'l so casoriu, porque al solicitar el so fíu primoxénitu Federico, l'almisión como clérigu nel monasteriu de [[Espira|Speyer]] y [[Worms (Alemaña)|Worms]], tuvo que demostrar el so orixe lexítimu. Nesi mesmu añu, y enantes en 1470, el futuru Príncipe-Eleutor Felipe, yá había eximido al so tíu, el príncipe Eleutor Federico I, de la so antigua promesa de celibatu. Pero n'ares de la razón d'Estáu, caltúvose esta tema de callao.
Dempués de la muerte del so home nel añu 1479, el so socesor, el príncipe Eleutor [[Felipe del Palatinado|Felipe]], caltener en cautiverio mientres munchos años, nel Castiellu de Lindenfels, pa evitar que les relaciones familiares salieren a la lluz.<ref>[http://books.google.de/books?id=KHy1AAAAIAAJ&q=clara+tott&dq=clara+tott&hl=de&ei=pD3PTM2LNov0sgbHrpmNAg&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=9&vei=0CE0Q6AEwCA Quelle zur Inhaftierung auf Burg Lindenfels]</ref> Los primeros historiadores espresar con ambigüedá y bien cuidadosos cola tema, por medrana a los poderosos príncipes Palatinos. Inclusive historiadores posteriores, siguieron con esta mesma ambigüedá.<ref>[http://books.google.de/books?id=ojMBAAAAYAAJ&pg=PA596&dq=Friedrich+der+Siegreiche+Neustadt&hl=de&ei=q00ZTN6-AZT3OfS39d8K&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=7&vei=0CEAQ6AEwBg#v=onepage&q=Friedrich%20der%20Siegreiche%20Neustadt&f=false Carl von Rotteck: "Das Staats-Lexikon", 1847; zu dean Familienverhältnissen und Nachkommen Kurfürst Friedrich
Solo'l historiadores xuristes [[Johann Ludwig Klüber]] y [[August Wilhelm Heffter]], nel sieglu XIX, realizaron una investigación bien detallada, a partir de diverses fontes, que demuestren una nacencia dientro del matrimoniu, de los sos dos fíos y, amás, sostiense qu'inclusive Clara Tott, podría tener un orixe noble.
<ref>[http://books.google.de/books?id=2xZBAAAAcAAJ&printsec=frontcover&dq=die+eheliche+abstammung+l%C3%B6wenstein&cd=1#v=onepage&q&f=false Johann Ludwig Klüber, „Die eheliche Abstammung
<ref>[http://books.google.de/books?id=DJ5BAAAAcAAJ&printsec=frontcover&dq=die+eheliche+abstammung+l%C3%B6wenstein&cd=2#v=onepage&q&f=false August Wilhelm Heffter; „Votum eines norddeutschen Publizisten zu Klübers ehelicher Abstammung
Clara Tott tenía talentu musical y trabayó nel diseñu de la vida musical nel palaciu de [[Heidelberg]]. Sofitó al so maríu na construcción del coru de la ilesia, ya influyó nel nomamientu del entós famosu cantante [[Johannes von Soest]] como'l so direutor.
Llinia 18:
== Descendientes ==
Clara Tott y el príncipe Eleutor Federico tuvieron un matrimoniu feliz. Los sos fíos fueron:
* Federico de Baviera (* 1460; f. 16 d'ochobre de 1474); dende 1472 canónigu nel monasteriu de Speyer y dempués nel de Worms. Morrió en vida del so padre y fuelga, al igual qu'él, na Ilesia de los Franciscanos de Heidelberg. El so epitafiu, referir a él, de forma espresa, como "Fíu del matrimoniu del Principe-Eleutor". La llábana, cola semeya de Federico vistíu de clérigu, atopábase entá en 1716 nesta Ilesia. Sicasí, foi seriamente estropiada polos franceses.<ref>[http://books.google.de/books?id=2xZBAAAAcAAJ&pg=PA185&dq=Pater+Florinus+L%C3%B6wenstein&cd=1#v=onepage&q=Pater%20Florinus%20L%C3%B6wenstein&f=false Zum Begräbnis
* [[Luis I de Löwenstein|Luís de Baviera]] ( (29 de setiembre de 1463-1523). Foi alzáu a [[Cónde Imperial]] el 24 de febreru de 1494 pol [[Rei de Romanos]] [[Maximiliano I de Habsburgu|Maximiliano I]]. El so padre, l'eleutor Federico I dexó-y el Condáu de Löwenstein. Foi'l fundador de la casa principesca [[Löwenstein-Wertheim]]. Los sos herederos, más tarde adquirieron el Condáu de Wertheim y fueron alzaos al rangu de [[Príncipes del Sacru Imperiu Romanu]].
| |||