Diferencies ente revisiones de «Pliniu "El Mozu"»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Preferencies llingüístiques: -"directu" +"direutu" |
m Bot: Troquéu automáticu de testu (-de Saturno +de Saturnu) |
||
Llinia 8:
Yera sobrín de [[Pliniu'l Vieyu]], consideráu como'l meyor naturalista de l'antigüedá. Siendo neñu Pliniu perdió a los sos padres, quedando baxu tutelar de [[Lucio Verginio Ablondu]] (un influyente xeneral del exércitu romanu). Darréu foi adoptáu pol so tíu Pliniu'l Vieyu, quien lo mandó a estudiar a [[Roma]], con profesores como [[Quintilianu]] y [[Nicetes Sacerdos]]. Empezó la carrera de lleis a la edá de 19 años, creciendo la so reputación nesti campu bien rápido. Pliniu, siendo un home honesto y moderao, foi xubiendo pol ''cursus honorum'' (cargos alministrativos civiles y militares de la [[República romana|República]]):
Foi ''flamen Divi Augusti'' (sacerdote del cultu al Emperador) en [[81]], depués ''decemvir litibus iudicandis'' (daqué equiparable a un xuez de lo civil), tribunu militar en Siria (onde conoció a los filósofos [[Artemidoro]] y [[Eufrates (filósofu)|Éufrates]]), ''sevir equitum Romanorum'' (xefe d'un escuadrón de caballería) en [[84]], ''quaestor imperatoris'' y questor urbanu ente [[89]] y [[90]]. Foi nomáu tribunu de la plebe en [[91]], pretor en [[93]], prefeutu (primero de les finances del exércitu y depués del templu de
De les sos numberoses cartes (les ''Epistulae'') deduzse'l so calter moderáu. Nuna d'elles dirixióse al emperador [[Traxanu]] y esplicó-y el procedimientu que siguía pa encargase de les persones a quien s'acusaba de profesar el cristianismu... un procedimientu que l'emperador aprobó. A los que negaben que fueren cristianos poníase-yos en llibertá cuando, como dixo Pliniu, “repitieren la invocación que yo fixera a los dioses, ufiertáu inciensu y vinu a la to imaxe [la de Traxanu] [...] y, amás, arrenegáu a Cristu”. Executar a los que resultaben ser cristianos. Trataba al cristianismu como una superstición incómoda y sosprendíase del gran númberu de denuncies anónimes que se recibíen nesti campu. Traxanu respondiólu sofitando la so actitú, pero ordenar que nun diera cursu a les denuncies anónimes.
| |||