1 145 376
ediciones
m
Iguo testu: -"veinte" +"venti"
m (Bot: Troquéu automáticu de testu (-Hestoria +Historia )) |
m (Iguo testu: -"veinte" +"venti") |
||
|
El Ducáu de Nápoles viose envueltu, dende la so nacencia y mientres tola so esistencia, nuna continua y casi ininterrumpida secuencia de guerres, principalmente defensives, contra la presión de los sos numberosos y poderosos vecinos. Ente estos destáquense los príncipes lombardos de [[Principáu de Benevento|Benevento]], de [[Principáu de Salerno|Salerno]] y de [[Principáu de Capua|Capua]], los corsarios [[sarracenos]], los [[emperadores bizantinos]], los [[Estaos Pontificios|pontífices]] y, a lo último, los [[normandos]], que lo conquistaron definitivamente en [[1137]], poniendo fin a la so hestoria.
En [[836]] los napolitanos aliar colos sarracenos frente al asediu de los príncipes de Benevento (el quintu en
En [[1027]] el duque [[Sergio IV de Nápoles]] donó'l [[condáu de Aversa]] a la banda de mercenarios normandos de [[Ranulfo Drengot]], que lu ayudaren na so guerra contra'l [[principáu de Capua]], creando asina'l primer asentamientu normandu de la Italia meridional. Dende esta base de Aversa un sieglu más tarde los normandos van tar en midida de someter tol sur d'Italia, dando vida al [[Reinu de Sicilia]]. El ducáu de Nápoles foi l'últimu territoriu en cayer en manos normandes, cola capitulación del duque [[Sergio VII de Nápoles]] en [[1137]].
| |||