Diferencies ente revisiones de «Monte Arará»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Preferencies llingüístiques |
m Iguo plurales |
||
Llinia 18:
La tradición cristiana interpreta del Llibru de la [[Xénesis]] qu'esti monte ye'l llugar nel que se posó l'Arca de Noé dempués del Diluviu Universal descritu nesti llibru sagráu.
En [[1829]] el Dr. Frederich Parrot, un profesor alemán de filosofía natural, visitó'l monasteriu de San Jacobo nel pueblu d'Agora asitiáu nel mesmu monte Ararat escribiendo nel so llibru que los monxos llograren la madera necesario pa la construcción del monasteriu de los restos de l'Arca de Noé. Once
Nos últimos cincuenta años apaecieron unes polémiques fotografíes nes que, según dellos investigadores, apreciar nes estribaciones d'esti monte restos de madera qu'ellos creen que podríen pertenecer a l'Arca. Sicasí, les pruebes presentaes nun se consideraron científicamente concluyentes. En 1950, l'alpinista francés Fernand Navarra atopó unos restos de madera que darréu analizó por aciu el métodu de Carbonu-14, atopando que dichos restos teníen una antigüedá de más de 7,000 años. Sicasí, amás de los cachos de madera, nun había nenguna otra prueba científica que demostrara que s'usara na construcción d'una Arca. De la mesma, na parte más elevada del Monte Ararat, escontra la zona Esti de Turquía, postúlase qu'esisten unes imáxenes qu'atribúin a una gran “anomalía” y que bien podría ser l'Arca de Noé, según investigaciones que Porcher Taylor vieno realizando con imáxenes satelitales dende 1995. El tamañu de la formación según estes imáxenes, 309 metros, equivaldría a los 300 por 50 coldos que midía l'Arca de Noé, como lo esplica'l llibru de la Xénesis. Sicasí, esto tampoco foi acotáu arqueológicamente, nin les imáxenes fueron concluyentes.
| |||